ဆရာဂါမဏိက ဒီလုိ ႏိႈင္းယွဥ္ထားတယ္

ဆရာဂါမဏိက အေမရိကန္စစ္၊ တရုတ္စစ္ နဲ႔ ဗမာစစ္ ေဆာင္းပါးကို ေပးပို႔လာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖုိးတရုတ္က စာဖတ္သူမ်ား ဗဟုသုတ ရရွိေစဖုိ႔ တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ယခုလို ေပးပို႔လာတဲ့ ဆရာဂါမဏိကုိလည္း အထူးေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုအဝင္မွာ၊ အထူးသျဖင့္ ၉/၁၁ အေရးအခင္းေနာက္ပိုင္းမွာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြဟာ ကိုယ့္စစ္တပ္ဖြဲ႔စည္းမႈအေနအထားေတြ၊ မဟာဗ်ဴဟာ နည္းဗ်ဴဟာေတြကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾက ျပင္ဆင္ၾက ပါတယ္။ ဒီထဲက ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႔ကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။

အေမရိကန္စစ္တပ္ရဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာသစ္ထဲမွာ ေရရွည္စစ္တိုက္ႏိုင္ဖို႔၊ တၿပိဳင္ထဲမွာ စစ္ပြဲသံုးေလးပြဲ သို႔မဟုတ္ သံုးေလးေနရာတိုက္ႏိုင္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံ အမ်ားအျပားမွာ အေမရိကန္တပ္ေတြ လွ်ဳိ႔ဝွက္ခ်ထား လႈပ္ရွားႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္း ထားတယ္။ အဓိကဦးစားေပးအစီအစဥ္ေတြကေတာ့ အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (ဝါ) ကြန္မန္ဒိုတပ္ အေရအတြက္ကို ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးျမင့္ဖို႔၊ ေမာင္းသူမဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး-တိုက္ခိုက္ေရး စက္ရုပ္ေလယဥ္ေတြကို ႏွစ္ဆတိုးဖို႔၊ ဇီဝစစ္ဆင္ေရးကို တန္ျပန္ဖို႔နဲ႔ ႏ်ဴကလီးယား၊ ဓာတု၊ ဇီဝ စတဲ့ဖ်က္အားျပင္းလက္နက္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖ်က္ဆီးႏိုင္မဲ့ အထူးတပ္ေတြ အသစ္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ အၾကမ္းဖက္ဝါဒ တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ သမရိုးက်မဟုတ္တဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကို ရင္ဆိုင္ေရးအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။

သမရိုးက်ၿခိမ္းေျခာက္မႈအတြက္ အလားအလာအရွိဆံုးဦးတည္ပစ္မွတ္ကို တရုတ္ႏိုင္ငံလို႔ သတ္မွတ္ထားတာ နဲ႔အညီ တာေဝးေျပး စစ္ေလယာဥ္ေတြအင္အားျဖည့္ေရးနဲ႔ ေရငုပ္သေဘၤာစစ္ဆင္ေရး စြမ္းရည္ျမင့္ေရးကို စီမံကိန္းခ်ထားတယ္။

ဆယ့္ကိုးရာစု၊ ႏွစ္ဆယ္ရာစုနဲ႔ မတူတာကေတာ့ ပင္လယ္ရပ္ျခားမွာ စစ္ဆင္ႏႊဲေရးအတြက္တင္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သမရိုးက်မဟုတ္တဲ့ အမိေျမ ကာကြယ္ေရးအတြက္ပါ ထည့္စဥ္းစားလာရတာျဖစ္ပါတယ္။ တကမၻာလံုးမွာ အကန္႔အသတ္မရွိ လႈပ္ရွားႏိုင္ဖို႔လည္း စဥ္းစားလာတယ္။

ဒီလိုရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးထားေပမဲ့ အေမရိကန္အစိုးရဟာ တခုလံုးတပ္အင္အားအေရအတြက္ကို တိုးခ်ဲ႔ဖို႔နဲ႔ လက္ရွိလက္နက္စနစ္ေတြ ထူးထူးျခားျခား အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔ေတာ့ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။ တဖက္မွာလည္း ပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ဟာ လာမယ့္ငါးႏွစ္ထက္ေက်ာ္ၿပီး ကမၻာ့အနာဂတ္ကို မွန္းဆႏိုင္ဖို႔ အခက္အခဲရွိတာကို ဝန္ခံထားသလို မဟာမိတ္မပါဘဲ အေမရိကန္စစ္တပ္တခုတည္းနဲ႔ ေအာင္ပြဲမရႏိုင္တာ ကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳထားပါတယ္။ ေနာက္ငါးႏွစ္ေက်ာ္သြားရင္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ ဆိုတာ အင္မတန္မွန္းဆရခက္တယ္လို႔ အေမရိကန္လက္ေထာက္ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ ့ေတာ္ရွိ အေမရိကန္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္အေဆာက္အဦး ပင္တဂြန္

ေသခ်ာတာကေတာ့ အရင္တံုးက တင့္ကားေတြ၊ တိုက္ေလယဥ္ေတြနဲ႔ ဖ်က္သေဘၤာေတြကို အဓိက အားထားခဲ့ရာကေန အခုအခါမွာ အၾကမ္းဖက္ကြန္ယက္ေတြ ေခ်မႈန္းေရး၊ ဖ်က္အားျပင္းလက္နက္ေတြကို တုန္႔ျပန္ရင္ဆိုင္ေရး၊ တရုတ္၊ ရုရွားနဲ႔ အိႏၵိယလို အဓိကအင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကို ရန္သူျဖစ္မသြားေအာင္ ထိန္းထားေရးနဲ႔ အမိေျမကာကြယ္ေရးတို႔ကို ဦးစားေပးလာရပါတယ္။ ပထမရည္မွန္းခ်က္ႏွစ္ခုအတြက္ သံုးေထာင့္တပ္ဖြဲ႔၊ အထူးတပ္ဖြဲ႔၊ ေရတပ္ပင္လယ္ဖ်ံတပ္ဖြဲ႔စတဲ့ ကြန္မန္ဒိုတပ္ေတြကို အရည္အခ်င္းျမင့္ အင္အားတိုးခ်ဲ႔မွာျဖစ္ၿပီး အလွမ္းေဝးတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ စစ္ဆင္ဖို႔ ေမာင္းသူမဲ့စက္ရုပ္ေလယာဥ္တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ေဖာ္ထုတ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ တတိယရည္မွန္းခ်က္အတြက္ အရပ္ဖက္ေရးရာဌာနေတြနဲ႔ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ဌာနေတြကို အင္အားတိုး အရည္အခ်င္းျမင့္မွာျဖစ္ၿပီး အမိေျမကာကြယ္ေရးအတြက္ကိုေတာ့ ျပည္တြင္း ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြနဲ႔ အမိန္႔ေပးကြပ္ကဲေရးစနစ္ေတြ အရည္အခ်င္းျမင့္ဖို႔၊ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္-ေဒသႏၱရ အစိုးရေတြ၊ ျပည္ေထာင္စုရဲ ့ ျပည္နယ္ရဲနဲ႔ ျပည္နယ္ေစာင့္တပ္ေတြၾကား ရႈပ္ေထြးမႈမရွိဖို႔ စီမံထားတယ္။

တရုတ္စစ္တပ္ကေတာ့ ကမၻာ့နံပတ္ (၁) အင္အားအႀကီးဆံုးအေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အဓိကထားၿပီး တဖက္ရန္ကို ႀကိဳတင္ဟန္႔တားႏိုင္မယ့္ ႏ်ဴကလီးယားတပ္ဖြဲ႔ ပိုမိုအင္အားေကာင္းမြန္ႀကီးထြားေရး၊ တပ္ကို အေရအတြက္ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ၿပီး အမာခံတရုတ္စစ္သားေတြကို အဆင့္ျမင့္နည္းပညာသံုးလက္နက္ေတြ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးေရးနဲ႔ ကမ္းနီးပင္လယ္သြား ျမန္ႏႈန္းျမင့္စစ္သေဘၤာေတြ တိုးခ်ဲ႔ေရး၊ သေဘၤာဖ်က္ဒံုးက်ည္ေတြ တိုးခ်ဲ႔ေရးကုိ စီမံကိန္းခ်လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ အဲဒီစစ္သေဘၤာေတြနဲ႔ ဒံုးက်ည္ေတြဟာ အေမရိကန္စစ္သေဘၤာေတြရဲ႔ အီလက္ထရြန္းနစ္ကာကြယ္ေရးစနစ္ေတြကို ေဖာက္ထြင္းႏိုင္တဲ့ အဆင့္ရွိေနပါတယ္။

တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ ၁၉၉၆ တံုးက တိုင္ဝမ္နဲ႔တင္းမာခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ေလယဥ္တင္သေဘၤာအုပ္စုႏွစ္ခု တိုင္ဝမ္ဘက္က ဝင္အင္အားျပခဲ့ၿပီး ေနာက္ ေနာက္တခါက်ရင္ အေမရိကန္စြက္ဖက္မွာကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တန္ျပန္ႏိုင္ဖို႔ ေခတ္မွီလက္နက္ေတြကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ တိုးခ်ဲ႔တပ္ဆင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ရဲ႔ စီးပြားေရးက ႏွစ္စဥ္ ဂ-၉ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္ေနတဲ့အတြက္ စစ္တပ္ကိုအဆင့္ျမင့္ဖို႔ ေငြေရးေၾကးေရး ဘာမွမပူရပါဘူး။

တရုတ္တပ္မေတာ္၏ ေလယာဥ္တင္သေဘာၤႀကီး

အခုခ်ိန္ထိေတာ့ တရုတ္ဆီမွာ တိုင္ဝမ္ကိစၥကို အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္ေလာက္တဲ့ လက္နက္စနစ္အသစ္ အဆန္းေတာ့ မရွိေသးဘူးလို႔ ေလ့လာသူေတြကဆိုၾကေပမဲ့ အေမရိကန္အေနနဲ႔ အလြယ္တကူနဲ႔ ဗိုလ္က်ႏိုင္မယ့္ အေနအထားမ်ဳိးေတာ့ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ သံုးသပ္ေနၾကပါတယ္။ တရုတ္ျပည္ဟာ ဟိုတခ်ိန္က နည္းပညာ အဆင့္နိမ့္ၿပီး လူအင္အားအေရအတြက္ကို အဓိကထားတဲ့ စစ္ေရးကေန အခုအခါ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ၿဂိဳလ္တုနဲ႔ အီလက္ထရြန္းနစ္လက္နက္ေတြလို အဆင့္ျမင့္နည္းပညာအေျချပဳစစ္ေရးကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လွည့္ေျပာင္း လာခဲ့ရာမွာ လာမယ့္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ထူးထူးျခားျခားအဆင့္ျမင့္လာႏိုင္တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။ “သူတို႔ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တာေတြကုိ ရိတ္သိမ္းမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ” လို႔ တိုင္ဝမ္ကာကြယ္ေရးအရာရွိေဟာင္းတေယာက္က ဆိုပါတယ္။ တရုတ္စစ္တပ္ရဲ႔ အဆင့္သစ္ကိုျပတဲ့ လကၡဏာတခုကေတာ့ အာဏာအရွိဆံုးဗဟုိစစ္ေကာ္မရွင္မွာ အရင္က ၾကည္းတပ္ကသာ လႊမ္းမိုးထားခဲ့ ရာက အခုပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ အမွတ္ (၂) လက္နက္ႀကီးတပ္လို႔ေခၚတဲ့ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ တပ္မႉးတို႔ ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။

မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ႏ်ဴကလီးယားတပ္ဖြဲ႔အေျခအေနကလည္း အဆင့္သစ္တရပ္ကို ေရာက္လုနီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ တိုက္ခ်င္းပစ္ႏ်ဴကလီးယား ဒံုးပ်ံ (၁၆) စင္းတင္ႏိုင္တဲ့ ေရငုပ္သေဘၤာကို ေရခ်လိုက္ႏိုင္ၿပီျဖစ္လို႔ အေမရိကန္ရဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားတိုက္ခိုက္မႈက လြတ္ေအာင္ေရွာင္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္မကို တန္ျပန္ႏ်ဴကလီးယား တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းရသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တိုက္ခ်င္းပစ္ ႏ်ဴကလီးယားဒံုးပ်ံေတြကိုလည္း အဆင့္ျမင့္တာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ထားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရုတ္ျပည္မကေန အေမရိကန္ တႏိုင္ငံလံုးကို ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူးတပ္ဒံုးပ်ံနဲ႔ ေနရာမေရြးပစ္ႏိုင္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က အေမရိကန္ကို အႏုျမဴလက္နက္နဲ႔ လွမ္းပစ္ဖို႔ ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ေတြ တိုင္ဝမ္ကိစၥလိုမ်ဳိးမွာ ဝင္စြက္မယ္ၾကံရင္ အနည္းဆံုးႏွစ္ခါေလာက္ျပန္စဥ္းစားေအာင္ ႀကိဳဟန္႔တဲ့သေဘာသာျဖစ္ပါတယ္။

တရုတ္အတြက္ တိုင္ဝမ္ကိစၥလိုအေရးပါလာတာကေတာ့ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈနဲ႔အညီ ပင္လယ္ရပ္ျခားက ေလာင္စာအရင္း အျမစ္လမ္းေၾကာင္းေတြလံုၿခံဳေရး အာမခံဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုကိုးကြၽန္းနဲ႔ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ထိုင္းနဲ႔ ကေမၻာဒီးယားစတဲ့ “ပုလဲကံုး” မဟာဗ်ဴဟာခ်ၿပီး ေလာင္စာလမ္းေၾကာင္းထိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ တိုင္ဝမ္သိမ္းေရးဗ်ဴဟာကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္က ေနာ္မန္ဒီကမ္းေျခမွာ ကမ္းတက္တိုက္တဲ့ပံုစံမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႔ လက္ရွိကမ္းတက္စစ္ေရယာဥ္အင္အားက တပ္မတခုေလာက္ကိုပဲ ေရႊ႔ေပးႏိုင္တဲ့အေျခအေန ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပိုျဖစ္ဖို႔မ်ားတာက အဆင့္ျမင့္နည္းပညာနဲ႔ ပစ္မွတ္အတိအက်လွမ္းပစ္တာမ်ဳိး၊ ကြန္ပ်ဴတာ စစ္ပြဲမ်ဳိးကို ပိုလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါမ်ဳိး လုပ္ရင္ တိုင္ဝမ္စီးပြားေရး အင္မတန္အထိနာၿပီး ဒူးေထာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

တဖက္မွာလည္း တရုတ္ေလတပ္ဟာ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေဝဟင္မွာပ်ံရင္း ဆီျဖည့္တဲ့ပညာ၊ ၿဂိဳလ္တုအသံုးခ် ေလေၾကာင္းစစ္ဆင္နည္းပညာ၊ ေဝဟင္အေျချပဳ ေရဒါေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ကြပ္ကဲေရးပညာ၊ ဂ်ီပီအက္စ္စနစ္သံုး ဒံုးက်ည္ပဲ့ထိန္းပညာေတြကိုေတာ့ မပိုင္ႏိုင္ေသးဘဲ စမ္းတဝါးဝါး အဆင့္ပဲရွိပါေသးတယ္။ ကမၻာ့အေကာင္းဆံုး တိုက္ေလယာဥ္လို႔ နာမယ္ႀကီးေနတဲ့ ရုရွားလုပ္ အက္စ္ယူ-၃ဝ တိုက္ေလယဥ္ အစင္း (၂ဝဝဝ) ေလာက္ကို လာမယ့္ (၁၅)ႏွစ္အတြင္း ဝယ္ယူတပ္ဆင္ဖို႔ေတာ့ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ေခတ္မမွီေတာ့တဲ့ ေဟာင္းအိုစုတ္ခ်ာတဲ့ ေလယာဥ္ေတြ၊ လက္နက္ေတြကိုေတာ့ နအဖလို ငထူငအေတြ၊ လူသိနတ္ၾကား အေရာင္းအဝယ္မလုပ္ရဲတဲ့ အာဏာရွင္ေတြဆီ ေရာင္းထုတ္ပစ္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါဘူး။

SU - 30

အေမရိကန္နဲ႔ တရုတ္စစ္ေရးေတြၿပီးေတာ့ နအဖရဲ႔ ျမန္မာ့စစ္ေရးကို လွည့္ၾကည့္ၾကပါစို႔။

ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက အေရးယူမယ့္အလားအလာဟာ နအဖအတြက္ အႀကီးဆံုးအိပ္မက္ဆိုး ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒါကို ကာကြယ္ဟန္႔တားဖို႔၊ တကယ္လို႔ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ျပန္တိုက္ဖို႔ဟာ အဓိက စစ္မဟာဗ်ဴဟာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီေတာ့ ပထမရည္မွန္းခ်က္အတြက္ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ထိုင္းနဲ႔ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြ၊ ဂ်ပန္နဲ႔ ဥေရာပက ျပင္သစ္လို ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႔ကို စီးပြားေရးမက္လံုးေတြနဲ႔ စည္းရံုးဖို႔၊ ဝါဒျဖန့္ေလာ္ဘီလုပ္ငန္းေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ဖို႔စီမံထားတယ္။

ဒုတိယရည္မွန္းခ်က္အတြက္ အာဖဂန္နစၥတန္က ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႔၊ အီရတ္ႏိုင္ငံက ဆဒၵမ္ဟူစိန္ လက္ထက္ ကာ့ဒ္သူပုန္နဲ႔ ရွအာ အတိုက္အခံေတြကို အေမရိကန္အသံုးခ်သလိုမ်ဳိး အသံုးမခ်ႏိုင္ေအာင္ နယ္စပ္တေလွ်ာက္က အပစ္ရပ္ရပ္၊ မရပ္ရပ္ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြကို ႀကိဴတင္ၿပီး အျပတ္ရွင္းထားဖို႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုတိုက္တဲ့အခါ အဓိကေျခကုတ္ျဖစ္စရာရွိတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို သူ႔ရဲ႔ေလေၾကာင္းနဲ႔ ေရေၾကာင္း အားသာမႈေတြ အျပည့္အဝအသံုးမခ်ႏိုင္ခင္ စစ္ပြဲစၿပီးရက္ပိုင္းအတြင္း ဗမာစစ္တပ္ရဲ႔ အဓိကအားကိုးရာ ၾကည္းတပ္နဲ႔ ဘန္ေကာက္ အထိ အျမန္ဆံုးတက္သိမ္းဖို႔၊ ျပည္တြင္းကေန အေမရိကန္တပ္ေတြကို အားေပးကူညီ သူေတြျဖစ္ဖို႔ အလားအလာရွိသူပုဆိန္ရိုးေတြလို႔ နအဖကသတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဝင္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ၊ တျခားအတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ လူမ်ဳိးစုတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြကို အျပတ္ရွင္းပစ္ဖို႔ စီမံခ်က္ေတြ ဆြဲထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယစီမံခ်က္အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႔ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာအခ်က္အလက္ေတြကို အနီးကပ္ေထာက္လွမ္း ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ၾကည္းေၾကာင္း စစ္ဆင္ေရးအတြက္ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာလည္း ၁၂ဝမမ စိန္ေျပာင္းႀကီးနဲ႔၊ ၁ဝ၅မမ အေျမာက္ႀကီးေတြ၊ ေ၀ဟင္ပစ္ HN-5 အမ်ိဳးအစား နဲ႔ HN-2 အမ်ိဳးအစား၊ ေျမျပင္က ေ၀ဟင္ပစ္ ဒံုးလက္နက္ေတြအျပင္ 12.7mm ေလယာဥ္ပစ္ စက္ေသနတ္ႀကီးမ်ား၊ ေျမျပင္က ေျမျပင္ပစ္ 106mm, 107mm ဒံုးပစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ ကြန္ျပဴတာ၊ အီလက္ထရြန္နစ္ ပါရွိေသာ ေရဒါမ်ား ခ်ထားၿပီးသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ တတိယစီမံခ်က္အျဖစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၁၂၂၁ ဦးရဲ႔ “နာမည္ဆိုးစာရင္း” ျပဳစုထားၿပီး အေမရိကန္ က်ဴးေက်ာ္ တိုက္ခိုက္မႈ စတင္တာနဲ႔ အျမန္ဆံုးသုတ္သင္ပစ္ဖို႔ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ေတြကို အမိန္႔ေပးထားတယ္။

လက္ေတြ႔ျပည္တြင္းစစ္ဆင္ေရးအစီအမံေတြအျဖစ္ “ျပည္သူ႔စစ္မဟာဗ်ဴဟာ” ဆိုတာကို ခ်မွတ္ထားရာမွာ ေက်းရြာအုပ္စုတခုကို ျပည္သူ႔စစ္ တပ္ရင္းတရင္းႏႈန္းဖြဲ႔စည္းဖို႔၊ ျပည္သူ႔စစ္တပ္ရင္းေတြ ဖြဲ႔စည္းရာမွာ တပ္ရင္းမႉးအဆင့္အပါအဝင္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းေတြကို အမာခံထား ဦးစီးေစဖို႔၊ ဒုတိယဆင့္အမာခံအျဖစ္ စစ္သား၊ ရဲနဲ႔ မီးသတ္၊ ၾကက္ေျခနီေတြရဲ႔ ဇနီး သားသမီးေတြ၊ တတိယဆင့္အမာခံအျဖစ္ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ စတုတၳဆင့္အမာခံ ကေတာ့ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြရဲ႔ ဇနီး ခင္ပြန္း သားသမီးေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔စစ္ကို မတည္ဖို႔၊ နအဖရဲ႔ တရားဝင္တပ္ဖြဲ႔ေတြအားလံုး ေရွ႔တန္းထြက္ေစၿပီး ေနာက္တန္းနယ္ေျမအားလံုးရဲ႔ ကာကြယ္ေရး လံုၿခံဳေရးကို အဲဒီျပည္သူ႔စစ္တပ္ရင္းေတြက လံုးဝတာဝန္ယူဖို႔၊ မီးသတ္ေတြနဲ႔ ၾကက္ေျခနီေတြကို စစ္တပ္အသြင္ ဖြဲ႔စည္းေလ့က်င့္ဖို႔၊ စစ္ျဖစ္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ တျပည္လံုးမွာ အက်ဥ္းနည္းစစ္ေဆးကြပ္မ်က္ေရးအာဏာ အျပည့္ခ်ဖို႔၊ တပ္အားလံုး ေနာက္တန္းဌာနခ်ဳပ္ေတြကို အေသမကာကြယ္ဘဲ မိမိေဒသတြင္း ေက်းလက္ ေတာေတာင္ေတြမွာ လႈပ္ရွားအေျချပဳဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားၾကပ္ေျပးကို ၿမိဳ ့ေတာ္ေရႊ႔တာ၊ ေရဇင္းအေရွ႔ဘက္ ေတာင္ေပၚေတာထဲမွာ လွ်ဳိ႔ဝွက္ေျမေအာက္စခန္းႀကီး ေဆာက္ထားတာေတြလည္း ဒီအစီအမံ ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘိုးေတာ္ဘုရားေခတ္ကလို လူအင္အားအေရအတြက္ကိုသာ အားထားေနတဲ့ နအဖတပ္ဟာ အသက္ျပည့္တာ မျပည့္တာ၊ စစ္ထဲဝင္ဖို႔ သတ္မွတ္စံခ်ိန္ေတြ မွီတာမမွီတာကို ဂရုမစိုက္ ေတာ့တဲ့အတြက္ စစ္တပ္တခုလံုးရဲ႔ ဆယ္ပံုတပံုဟာ ခေလးစစ္သားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

အမာထည္လက္နက္ပစၥည္းပိုင္းအေနနဲ႔ ျမန္မာစစ္တပ္ဟာ ထိုင္း-အေမရိကန္နဲ႔တိုက္တဲ့အခါ က်ည္အခက္အခဲ မေတြ႔ဖို႔ေရာ စစ္သားေတြကုိယ္ေပၚ မွာ ဂ်ီသရီး ၇.၆၂က်ည္ထက္ပိုၿပီးမ်ားမ်ားသယ္ႏိုင္ဖို႔ေရာ အရင္က တေလွ်ာက္လံုး သံုးခဲ့တဲ့ ေလးလံတဲ့ဂ်ီသရီး ဂ်ီဖိုးေနရာမွာ အမ္ ၁၆၊ ၅.၅၆က်ည္သံုး ေပါ့ပါးတဲ့ အမ္ေအ ေမာင္းျပန္ေသနတ္သစ္ေတြနဲ႔ အစားထိုးခဲ့တာ အခုဆိုရင္ တပ္မတပ္ေတြနဲ႔ စကခတပ္ေတြ အားလံုးလိုလို ကိုေတာ့ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ ၿပီးသြားပါၿပီ။ ဒီ အမ္ေအေသနတ္ေတြကို စကၤာပူကတဆင့္ အဇၨေရးနည္းပညာ ရယူၿပီး အဇၨေရးတပ္မေတာ္ရဲ႔ အဓိကတိုက္ပြဲဝင္လက္နက္ငယ္ျဖစ္တဲ့ ဂါလီေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ကို ပံုစံယူထုတ္လုပ္ ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အုပ္စုပီသစြာ ညံ့ဖ်င္း လေဘာ္က်မႈေၾကာင့္ အမ္ ၁၆ က်ည္အစစ္ထည့္ပစ္ရင္ ေျပာင္းကြဲ အံုပြင့္ မျဖစ္ေတာင္ အနည္းဆံုး ေျပာင္းက်ယ္သြားတာမ်ဳိး ျဖစ္ျဖစ္ေနေတာ့ ရန္သူ႔ဆီက သိမ္းရတဲ့ က်ည္နဲ႔ က်ည္အားျပန္ျဖည့္တိုက္ ဖို႔ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးက အရူးအိပ္မက္အဆင့္ထက္ မပိုႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

လူမေသဘဲ လက္နက္မဆံုးရ ဆိုတဲ့မူကို တရားေသဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ နအဖစစ္တပ္ဟာ ဒိတ္ေအာက္ေနတဲ့ လက္နက္အိုေဟာင္း ေတြကိုလည္း အတင္းဆက္သံုးေနလို႔ ထိန္းသိမ္းေရးစရိတ္ေတြတက္ ပစၥည္းရွားတဲ့ ျပႆနာကို ေတြ႔ေနရတယ္။

စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြ ေခတ္မွီေရး ႀကိဳးပမ္းတဲ့အေနနဲ႔ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပထမဆံုး စကၤာပူနဲ႔ ပါကစၥတန္က ရယူခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တရုတ္၊ ယူဂိုစလားဗီးယား (ဆားဘီးယား)၊ အဇၨေရး၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား၊ ပိုလန္၊ ရုရွား၊ ယူကရိန္း၊ အီတလီတို႔ကေန ေပါေခ်ာင္ေကာင္း စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြ ရွာၾကံႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပိုလန္နဲ႔ ယူကရိန္းတို႔ဟာ ေဆာ္လစ္ဒါရတီေတာ္လွန္ေရး၊ လိေမၼာ္ေရာင္ေတာ္လွန္ေရး နာမည္ေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္ ထူေထာင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ၾကားက ျမန္မာနအဖလို ကမၻာ့အဆိုးဆံုးစစ္အာဏာရွင္ကို လက္နက္ေရာင္းေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အီတလီလည္း အလားတူပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အရည္အခ်င္းညံ့ဖ်င္း ထံုထိုင္းထူအလွတဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုဟာ လက္နက္ေရာင္းစားတာ အံခြေနၿပီျဖစ္တဲ့ မရဏကုန္သည္ေတြရဲ႔ ရိတ္တာ လွီးတာေတြ အင္ထုတာေတြကို ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းခံရတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲက အခုေနာက္ပိုင္းလက္နက္ ပစၥည္းသစ္ေတြ၊ ေလယာဥ္ ရဟတ္ယာဥ္ စစ္ေရယာဥ္သစ္ေတြကို လက္ေတြ႔ကိုင္တြယ္ေနရတဲ့ အရာရွိငယ္ေတြ အၾကပ္တပ္သားေတြ အသိဆံုးပါပဲ။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ကံစမ္းမဲေပါက္ၿပီး တခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ ေငြေတြကိုင္လာရလို႔ အမ္အိုင္ဂ်ီ-၂၉ တို႔၊ အႏုျမဴတို႔ဝယ္ဖို႔အထိ အၾကံႀကီးေပမဲ့လည္း လူမိုက္နဲ႔ေငြ အတူမေန ဆိုတဲ့စကား အတိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ လက္နက္ပစၥည္းဖိုး ေငြ အျပည့္မေခ် ႏိုင္တာေတြလည္း ျဖစ္ေနရတယ္။ တပ္ကိုလည္း ဖဆပလေခတ္၊ အေစာပိုင္းဗိုလ္ေနဝင္းေခတ္ေတြတံုးကလို မေကြၽးေမြး မတပ္ဆင္ႏိုင္တာ ၾကာပါၿပီ။

စစ္သားေတြကို အရည္အခ်င္းျမင့္ဖို႔ အားထုတ္မႈအေနနဲ႔ တရုတ္၊ ရုရွားတို႔ကို အဆင့္ျမင့္နည္းပညာေတြသင္ဖို႔ ပညာေတာ္သင္ လႊတ္ရာမွာ လက္ရွိအရာရွိအင္အား (၅ဝဝဝ) ဝန္းက်င္ ရုရွားကိုလႊတ္ထားေပမဲ့ စစ္အရာရွိေတြအျဖစ္ ရုရွားက နာမည္ႀကီးစစ္တကၠသိုလ္ေတြမွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ တက္ေနရတာမဟုတ္ဘဲ အရပ္သားေတြအျဖစ္နဲ႔ အရပ္ဖက္တကၠသိုလ္ေတြမွာ ဗရုတ္သုကၡ တက္ေရာက္ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္လာတဲ့အရာရွိေတြရဲ႔ တတ္ေျမာက္မႈအဆင့္အတန္းကလည္း မွန္းခ်က္နဲ႔မကိုက္တာ ခပ္မ်ားမ်ားျဖစ္ေနတယ္။ ရာထူးတက္လမ္းတခု၊ အေမရိကန္ ဥေရာပ တို႔က ဗီဇာပိတ္ထားလို႔ ရရာႏိုင္ငံျခားသြားဖို႔ အခြင့္အလမ္း တခုအျဖစ္သာ သေဘာထားတဲ့ ေၾကးစားစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ ခက္ခဲရႈပ္ေထြးလွတဲ့ တတိယလႈိင္းနည္းပညာေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ား ဇြဲနဘဲနဲ႔ ရယူၾကမွာလဲ။ သာမန္ရဲေဘာ္ေတြကေတာ့ အဓမၼလုပ္အားေပးစိတၱဇစြဲေရာဂါသည္ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလက္ေအာက္မွာ စစ္သင္တန္းစတက္ကတည္းက ဖက္တိတ္နဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားခဲ့ရၿပီး တပ္ကထြက္တဲ့အခ်ိန္ထိ သို႔မဟုတ္ တပ္ကေျပးတဲ့အခ်ိန္ထိ လုပ္အားေပးဖက္တိတ္ကို ဘယ္ႏိုင္ငံတကာ စစ္တပ္နဲ႔မွ မယွဥ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖတ္သန္းေနရပါတယ္။

ျမန္မာ့နအဖစစ္ေရးကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ တျခားႏိုင္ငံေတြလို အဆင့္ျမင့္ေခတ္မွီ နည္းပညာေတြကို အားမကိုးဘဲ စစ္ဘက္နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္တဲ့ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ခေလးစစ္သားေတြ အားကိုးၿပီး သတ္ဖို႔အဓိကထားတဲ့ ေက်ာက္ေခတ္စစ္ေရးျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။