ဒီေန႔မွာေတာ့ ရဲေဘာ္ ဖုိးသံေခ်ာင္းရဲ ့ ဒုတိယပိုင္း ေဆာင္းပါးကို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအတြက္ ဆက္လက္ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါးရွင္ - ရဲေဘာ္ ဖုိးသံေခ်ာင္း
ဗိုလ္ေန၀င္း အရာက်သြားေတာ့ သူနဲ႔အတူ သူ႔ကြ်န္ယံုေတာ္ေတြကို ေခၚဆင္းသြားပါတယ္။ သူ႔အေမြကို ဆက္ခံဖုိ႔ (၂) ပိုင္းခြဲလိုက္ပါတယ္။ လူထုအံုၾကြမႈ ရွိေနတုန္း အေမြခြဲရလို႔ (၂) ပိုင္း ခြဲတာပါ။
အဲဒီအေမြ (၂) ပိုင္းက အာဏာ အေမြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေမြပါ။
စစ္တပ္ကို ကိုင္ထားသူကမွ အာဏာအေမြကို ထိန္းႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္ကို န၀တ ဖြဲ႔ေပးၿပီး အာဏာ အေမြ ေပးပါတယ္။
စစ္တပ္က အၿငိမ္းစားယူထားတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အေမြ ေပးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အေမြ ရလိုက္သူေတြ ကလည္း ထင္တလံုးနဲ႔ အေမြကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံပါတယ္။ တစည ဖြဲ႔ပါတယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ သူတုိ႔ဟာ အာဏာအေမြကိုပါ ရမွာပဲလို႔ ထင္ေနခဲ့ပါတယ္။
ဗုိလ္ေစာေမာင္ကလည္း စကားေတြ အလြန္အကြ်ံ ေျပာေနတာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္မယ္ထင္လုိ႔ပါ။ တစည ႏုိင္မယ္ထင္ေနတာပါ။ ေန၀င္းကလည္း အဲဒီလိုပဲ ထင္ေနလို႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္ စကားကြ်ံေနတာေတြကို လႊတ္ေပးထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထင္သလို ျဖစ္မလာပါဘူး။ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္ ျဖစ္လာေတာ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဆိုတာကို ကုိင္လာရတယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ကို အရူးဆုိၿပီး အပုပ္ခ် စေတးပစ္ရတယ္။ တစညသာ ႏုိင္ၾကည့္ပါလား။ ဘာျဖစ္မလဲ။ လႊတ္ေတာ္ အျမန္ေခၚေပးမယ္။ ဆိုင္းေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ လႊတ္ေတာ္က ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ ကို နည္းနည္းပါးပါး ျပင္မယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ကလည္း စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္။
ထင္သလို ျဖစ္မလာေတာ့ န၀တ စစ္အုပ္စုက အႀကံထုတ္တယ္။ NLD ကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ယစ္မူးေနတယ္။ ေရွ ့က လူႀကီးေတြ (၀ါရင့္ေတြ) မလုပ္ခဲ့တဲ့ လမ္း၊ “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖစ္ေပၚေရးလမ္း” ငါတုိ႔ လုပ္ျပလုိက္ၿပီဆုိၿပီး ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ယစ္မူးတယ္။ ျပည္ပကလည္း အစြမ္းကုန္ ခ်ီးျမႇင့္တယ္။ ေျမႇာက္စားတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ ရွိလာသည္အထိ အာဏာက တဖ၀ါးမွ မခြာဘူးဆုိတဲ့ ျပတ္သားတဲ့လူက အသာစီးရသြားတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ က ဒီပြဲဟာ NLD ရဲ ့ ပြဲဆုိၿပီး ေနလာခဲ့တာပါ။ ေျပာခ်င္တာရွိလည္း ပြဲဖ်က္တယ္ ထင္မွာ စိုးလို႔ မေျပာဘဲ ေနပါတယ္။ အခု ေျပာဖို႔ ျဖစ္လာတာကလည္း NLD ကို တင္းခံမေနနဲ႔၊ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္လို႔ ေဘးက လွည္းေမာင္းသမားေတြက ေျပာလာတာေတြ မ်ားလာလို႔ပဲ။ စေျပာတာက ႏုိင္ငံျခားသား ဆရာႀကီးေတြပါ။ တခ်ိဳ ့က ဗမာျပည္ေရးရာ ပါရဂူလို႔ အမည္ခံထားပါတယ္။ သူတို႔က “လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၈ ႏွစ္က ေရြးေကာက္ပြဲ ကိစၥမ်ိဳးကို ကမၻာမွာ ဘယ္သူမွ ေျပာေလ့မရွိဘူး” ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳး ေျပာပါတယ္။
ဆရာႀကီးေတြရဲ ့ေလကို နင္းလုိက္သူ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ “လက္ေတ႔ြက်ရမယ္” လို႔ေျပာတယ္။ တခ်ိဳ ႔က ကေလးေတြ အရုပ္လုတာလို႔ သေဘာထားၿပီး တေယာက္တလွည့္စီ ကစားၾကတာေပ့ါ ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ နအဖကုိ အာဏာ (ေရြးေကာက္ပြဲတပါတ္စာ) ေတာ့ ေပးလိုက္ပါလုိ႔ ေျပာတယ္။ အဓိပၸါယ္က ၁၀၄ ခ်က္ကုိ ျခြင္းခ်က္နဲ႔ အတည္ျပဳေပးဖို႔ပါပဲ။
ဗုိလ္ေန၀င္း ဆုိရွယ္လစ္ စစ္အုပ္စုကို ၁၉၅၈ တုန္းက “အာဏာ” ခဏ ေပးကိုင္လုိက္တဲ့ အျဖစ္ကို သင္ခန္းစာ ယူႏုိင္ၾကေသးဟန္ မတူပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရး အာဏာဟာ အငိုတိတ္ေအာင္ ခဏေပးကိုင္ရမဲ့ ကေလးကစားတဲ့ အရုပ္မဟုတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္ရဲ ့ ေသေရးရွင္ေရးကို အပ္ထားရတာ ျဖစ္တယ္။ ကမၻာႀကီးက တည္ၿငိမ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ စစ္အာဏာရႈးေတြေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား။ စစ္ႀကီးထဲ ညႇပ္ပါသြားမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။ ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေရရွည္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မအပ္သင့္သူရဲ ့ လက္ကိုေတာ့ အပ္လုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။
ကိုယ္က မအပ္လည္း သူတုိ႔ (စစ္အုပ္စု) က လုထားတာပဲဆုိတဲ့ စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ ေျပာတာဆိုရင္ေတာ့ အညြန္႔ တံုးတယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
ကိုယ့္အခက္ပဲ ျမင္ၿပီး သူ႔အခက္ကို မျမင္ရင္ အေလွ်ာ့ေပးေရး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားဆရာႀကီးေတြ လက္ေတြ႔က်တာကို လိုက္ၿပီး ကိုယ္က “လက္ေတြ႔က်” မိရင္ ကိုယ္က သူတို႔လိုမဟုတ္ေတာ့ အရံႈးေပးေရး ၀ါဒီ ပဲ ျဖစ္သြားမွာပါ။ သူတုိ႔က မွားလည္း သူမ်ားႏိုင္ငံနဲ႔ သူမ်ား ႏိုင္ငံသားေတြ ခံရတာပဲ၊ ကိုယ္ခံရတာ မဟုတ္ဘူး လို႔ သေဘာထားတာပါ။ ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ ကိုယ့္မိဘ ျပည္သူေတြရဲ ့အေရး ျဖစ္ေနပါတယ္။ မတတ္ပဲနဲ႔ သူမ်ား ေရဒီယို ျပင္သူ လို မွားလည္း သင္ခန္းစာ ရတာေပါ့လုိ႔ သေဘာထားလို႔ မျဖစ္ပါ။
စစ္အာဏာ သိမ္း အစိုးရမွာ အထိန္းအကြပ္ မရွိပါဘူး။ သူပဲ အစိုးရ အႀကီးအကဲ၊ သူပဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၊ သူပဲ စစ္တပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ လုပ္ေနတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ကေမာက္ကမေတြျဖစ္၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကိုင္ ျဖစ္ရတာပါပဲ။
ဗုိလ္သန္းေရႊကုိ ၾကည့္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ လုပ္တယ္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္လုပ္တယ္။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးလုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကေမာက္ကမ ျဖစ္တာပါပဲ။ နအဖ အစိုးရ တန္းစီ ဇယားမွာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးကုိ ေရွ ့ဆံုးမွာ ထားရတာျဖစ္လာၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေနာက္က ေနရတာ ျဖစ္ရေရာ မဟုတ္လား။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးေနရာ သူမ်ား ေပးလို႔လည္း မျဖစ္ဖူးေလ။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး လက္ေအာက္က စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေနရာကို ယူထားမွ စစ္တပ္တခုလံုးကို ကိုင္ႏိုင္ အမိန္႔ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္လား။ အဲဒီ ကေမာက္ကမ ဒီမွာတင္ ရပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေရးဆြဲေနတဲ့ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါလာေနၿပီး အလိုေတာ္ရိ ဥပေဒ ပညာရွင္ ေတြဟာ အေျခခံ ဥပေဒကို ေျပျပစ္ေအာင္ ေရးဖို႔ အေတာ္ ေခါင္းခဲေနရပါတယ္။ သမၼတျဖစ္သြားမဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (အေဟာင္း) နဲ႔ ေနာက္တက္လာမဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (အသစ္)ကို အာဏာခြဲေ၀ေပးရာမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေအာင္ ေရးရခက္ေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ေညာင္ႏွစ္ပင္က ေပၚထြက္လာတဲ့ အေျခခံ ဥေပေဒဆုိတာ ကေမာက္ကမ လူရယ္စရာႀကီး ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ဗိုလ္ပံု အလယ္မွာ အရွက္ကြဲေနပါတယ္။ ႏွစ္ေတြ ဆယ္စုႏွစ္ ခ်ီၿပီး ဖီးလိမ္း ျပင္ဆင္လိုက္တာ ထြက္လာေတာ့လည္း “ၾကက္ေတာင္ စီး” နဲ႔ ဆုိသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ စစ္တပ္က စစ္တပ္ အလုပ္ကုိ မလုပ္ဘဲ ႏုိင္ငံေရး အလုပ္ လုပ္ေနလို႔ ခက္ေနတာပါ။ ႏုိင္ငံေရးသမား ကြဲလို႔ က တိုင္းျပည္ မနာပါဘူး။ သူတုိ႔ အတြင္းေရး သိရလို႔ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးေတာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဖဆပလ အကြဲ မွီလိုက္သူေတြ သိၾကပါတယ္။ အာဏာရ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ကြဲရင္ လူထုက ပညာရတယ္။ အာဏာရ စစ္တပ္ကြဲရင္ေတာ့ ျပည္တြင္း စစ္ဘဲ ရမွာပါ။ ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အုပ္စု က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ ့ ဂိုဏ္းဂဏေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ နစ္နာတယ္လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္က ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ အေနနဲ႔ ျပည္တြင္း စစ္ ရပ္စဲၿပီး ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ လုပ္လိုက္တိုင္း စစ္တပ္က ၾကား၀င္ဖ်က္လိုက္တာ ခ်ည္းပါဘဲ။ ဖဆပလ ကြဲတာဟာ SAMB ရဲ ့ ဆန္ကိစၥမွာ အေျခခံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ေထာက္လွမ္းေရး ၿပိဳကြဲအေရးယူခံရတဲ့ ကိစၥက GSM တယ္လီဖုန္းကိစၥလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလက္ကုိင္ဖုန္းလုပ္ငန္းဟာ ဗမာျပည္မွာ အာဏာရ စစ္ဗုိလ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ တုိက္ရိုက္ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ စႏၵာ၀င္း လက္ထက္တုန္းက ရဲလႈိင္၀င္းတုိ႔ရဲ ့ စားေပါက္ျဖစ္ၿပီး ယခု ဗိုလ္သန္းေရႊ လက္ထက္မွာေတာ့ ထူးထေရးဒင္းက ေတဇရဲ ့ စားကြက္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ စားခြက္ လုပြဲေတြနဲ႔ အာဏာ လုပြဲ သ႑န္ ေတြ ဆက္ျဖစ္ေနၿပီး စစ္အုပ္စု အတြင္းက ပဋိပကၡဟာ ျပည္တြင္းစစ္ ဆီကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ တပ္မေတာ္သားေတြ အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္မျဖစ္ေအာင္နဲ ့ျပည္သူ႔လက္ထဲကို အာဏာ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ ဒီေန႔ အတြက္ အေရးႀကီးဆံုး ဆုိတာကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။
NLD ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ျပည္သူလူထု ပါ၀င္မႈနဲ႔ တပ္မေတာ္ ထဲက အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိသူ ေတြ ေပါင္းစည္းရပါမယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ေတာ့တာ ေသခ်ာရင္ NLD မ်ိဳးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္ အစုကသာ ဒီမိုကေရစီအလံကို သယ္ေဆာင္ဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။ အဘုိးႀကီးေတြနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ မသကာလို႔ လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲ ျပန္လုပ္ရလဲ ဒီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ တိုက္၀ံ့ပါတယ္။ တိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ တိုက္တတ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကူးေျပာင္းေရးကို လုိခ်င္လြန္းလို႔ ေစ့စပ္ေရးတံခါး တြန္းဖြင့္ဖို႔ တင္ျပေနၾကတာပါ။ တြန္းဖြင့္ႏိုင္သူ ေတြဟာ NLD၊ လူထုနဲ႔ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတာ တင္ျပလိုက္ ရပါတယ္။
အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားမ်ားသို႔ - အပိုင္း(၂)
ေဆာင္းပါးရွင္ - ရဲေဘာ္ ဖုိးသံေခ်ာင္း
ဗိုလ္ေန၀င္း အရာက်သြားေတာ့ သူနဲ႔အတူ သူ႔ကြ်န္ယံုေတာ္ေတြကို ေခၚဆင္းသြားပါတယ္။ သူ႔အေမြကို ဆက္ခံဖုိ႔ (၂) ပိုင္းခြဲလိုက္ပါတယ္။ လူထုအံုၾကြမႈ ရွိေနတုန္း အေမြခြဲရလို႔ (၂) ပိုင္း ခြဲတာပါ။
အဲဒီအေမြ (၂) ပိုင္းက အာဏာ အေမြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေမြပါ။
စစ္တပ္ကို ကိုင္ထားသူကမွ အာဏာအေမြကို ထိန္းႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္ကို န၀တ ဖြဲ႔ေပးၿပီး အာဏာ အေမြ ေပးပါတယ္။
စစ္တပ္က အၿငိမ္းစားယူထားတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အေမြ ေပးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အေမြ ရလိုက္သူေတြ ကလည္း ထင္တလံုးနဲ႔ အေမြကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံပါတယ္။ တစည ဖြဲ႔ပါတယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ သူတုိ႔ဟာ အာဏာအေမြကိုပါ ရမွာပဲလို႔ ထင္ေနခဲ့ပါတယ္။
ဗုိလ္ေစာေမာင္ကလည္း စကားေတြ အလြန္အကြ်ံ ေျပာေနတာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္မယ္ထင္လုိ႔ပါ။ တစည ႏုိင္မယ္ထင္ေနတာပါ။ ေန၀င္းကလည္း အဲဒီလိုပဲ ထင္ေနလို႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္ စကားကြ်ံေနတာေတြကို လႊတ္ေပးထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထင္သလို ျဖစ္မလာပါဘူး။ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္ ျဖစ္လာေတာ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဆိုတာကို ကုိင္လာရတယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ကို အရူးဆုိၿပီး အပုပ္ခ် စေတးပစ္ရတယ္။ တစညသာ ႏုိင္ၾကည့္ပါလား။ ဘာျဖစ္မလဲ။ လႊတ္ေတာ္ အျမန္ေခၚေပးမယ္။ ဆိုင္းေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ လႊတ္ေတာ္က ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ ကို နည္းနည္းပါးပါး ျပင္မယ္။ ဗုိလ္ေစာေမာင္ကလည္း စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္။
ထင္သလို ျဖစ္မလာေတာ့ န၀တ စစ္အုပ္စုက အႀကံထုတ္တယ္။ NLD ကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ယစ္မူးေနတယ္။ ေရွ ့က လူႀကီးေတြ (၀ါရင့္ေတြ) မလုပ္ခဲ့တဲ့ လမ္း၊ “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖစ္ေပၚေရးလမ္း” ငါတုိ႔ လုပ္ျပလုိက္ၿပီဆုိၿပီး ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ယစ္မူးတယ္။ ျပည္ပကလည္း အစြမ္းကုန္ ခ်ီးျမႇင့္တယ္။ ေျမႇာက္စားတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ ရွိလာသည္အထိ အာဏာက တဖ၀ါးမွ မခြာဘူးဆုိတဲ့ ျပတ္သားတဲ့လူက အသာစီးရသြားတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ က ဒီပြဲဟာ NLD ရဲ ့ ပြဲဆုိၿပီး ေနလာခဲ့တာပါ။ ေျပာခ်င္တာရွိလည္း ပြဲဖ်က္တယ္ ထင္မွာ စိုးလို႔ မေျပာဘဲ ေနပါတယ္။ အခု ေျပာဖို႔ ျဖစ္လာတာကလည္း NLD ကို တင္းခံမေနနဲ႔၊ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္လို႔ ေဘးက လွည္းေမာင္းသမားေတြက ေျပာလာတာေတြ မ်ားလာလို႔ပဲ။ စေျပာတာက ႏုိင္ငံျခားသား ဆရာႀကီးေတြပါ။ တခ်ိဳ ့က ဗမာျပည္ေရးရာ ပါရဂူလို႔ အမည္ခံထားပါတယ္။ သူတို႔က “လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၈ ႏွစ္က ေရြးေကာက္ပြဲ ကိစၥမ်ိဳးကို ကမၻာမွာ ဘယ္သူမွ ေျပာေလ့မရွိဘူး” ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳး ေျပာပါတယ္။
ဆရာႀကီးေတြရဲ ့ေလကို နင္းလုိက္သူ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ “လက္ေတ႔ြက်ရမယ္” လို႔ေျပာတယ္။ တခ်ိဳ ႔က ကေလးေတြ အရုပ္လုတာလို႔ သေဘာထားၿပီး တေယာက္တလွည့္စီ ကစားၾကတာေပ့ါ ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ နအဖကုိ အာဏာ (ေရြးေကာက္ပြဲတပါတ္စာ) ေတာ့ ေပးလိုက္ပါလုိ႔ ေျပာတယ္။ အဓိပၸါယ္က ၁၀၄ ခ်က္ကုိ ျခြင္းခ်က္နဲ႔ အတည္ျပဳေပးဖို႔ပါပဲ။
ဗုိလ္ေန၀င္း ဆုိရွယ္လစ္ စစ္အုပ္စုကို ၁၉၅၈ တုန္းက “အာဏာ” ခဏ ေပးကိုင္လုိက္တဲ့ အျဖစ္ကို သင္ခန္းစာ ယူႏုိင္ၾကေသးဟန္ မတူပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရး အာဏာဟာ အငိုတိတ္ေအာင္ ခဏေပးကိုင္ရမဲ့ ကေလးကစားတဲ့ အရုပ္မဟုတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္ရဲ ့ ေသေရးရွင္ေရးကို အပ္ထားရတာ ျဖစ္တယ္။ ကမၻာႀကီးက တည္ၿငိမ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ စစ္အာဏာရႈးေတြေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား။ စစ္ႀကီးထဲ ညႇပ္ပါသြားမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။ ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေရရွည္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မအပ္သင့္သူရဲ ့ လက္ကိုေတာ့ အပ္လုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။
ကိုယ္က မအပ္လည္း သူတုိ႔ (စစ္အုပ္စု) က လုထားတာပဲဆုိတဲ့ စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ ေျပာတာဆိုရင္ေတာ့ အညြန္႔ တံုးတယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
ကိုယ့္အခက္ပဲ ျမင္ၿပီး သူ႔အခက္ကို မျမင္ရင္ အေလွ်ာ့ေပးေရး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားဆရာႀကီးေတြ လက္ေတြ႔က်တာကို လိုက္ၿပီး ကိုယ္က “လက္ေတြ႔က်” မိရင္ ကိုယ္က သူတို႔လိုမဟုတ္ေတာ့ အရံႈးေပးေရး ၀ါဒီ ပဲ ျဖစ္သြားမွာပါ။ သူတုိ႔က မွားလည္း သူမ်ားႏိုင္ငံနဲ႔ သူမ်ား ႏိုင္ငံသားေတြ ခံရတာပဲ၊ ကိုယ္ခံရတာ မဟုတ္ဘူး လို႔ သေဘာထားတာပါ။ ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ ကိုယ့္မိဘ ျပည္သူေတြရဲ ့အေရး ျဖစ္ေနပါတယ္။ မတတ္ပဲနဲ႔ သူမ်ား ေရဒီယို ျပင္သူ လို မွားလည္း သင္ခန္းစာ ရတာေပါ့လုိ႔ သေဘာထားလို႔ မျဖစ္ပါ။
စစ္အာဏာ သိမ္း အစိုးရမွာ အထိန္းအကြပ္ မရွိပါဘူး။ သူပဲ အစိုးရ အႀကီးအကဲ၊ သူပဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၊ သူပဲ စစ္တပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ လုပ္ေနတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ကေမာက္ကမေတြျဖစ္၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကိုင္ ျဖစ္ရတာပါပဲ။
ဗုိလ္သန္းေရႊကုိ ၾကည့္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ လုပ္တယ္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္လုပ္တယ္။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးလုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကေမာက္ကမ ျဖစ္တာပါပဲ။ နအဖ အစိုးရ တန္းစီ ဇယားမွာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးကုိ ေရွ ့ဆံုးမွာ ထားရတာျဖစ္လာၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေနာက္က ေနရတာ ျဖစ္ရေရာ မဟုတ္လား။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးေနရာ သူမ်ား ေပးလို႔လည္း မျဖစ္ဖူးေလ။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး လက္ေအာက္က စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေနရာကို ယူထားမွ စစ္တပ္တခုလံုးကို ကိုင္ႏိုင္ အမိန္႔ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္လား။ အဲဒီ ကေမာက္ကမ ဒီမွာတင္ ရပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေရးဆြဲေနတဲ့ အေျခခံဥပေဒမွာ ပါလာေနၿပီး အလိုေတာ္ရိ ဥပေဒ ပညာရွင္ ေတြဟာ အေျခခံ ဥပေဒကို ေျပျပစ္ေအာင္ ေရးဖို႔ အေတာ္ ေခါင္းခဲေနရပါတယ္။ သမၼတျဖစ္သြားမဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (အေဟာင္း) နဲ႔ ေနာက္တက္လာမဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (အသစ္)ကို အာဏာခြဲေ၀ေပးရာမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေအာင္ ေရးရခက္ေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ေညာင္ႏွစ္ပင္က ေပၚထြက္လာတဲ့ အေျခခံ ဥေပေဒဆုိတာ ကေမာက္ကမ လူရယ္စရာႀကီး ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ဗိုလ္ပံု အလယ္မွာ အရွက္ကြဲေနပါတယ္။ ႏွစ္ေတြ ဆယ္စုႏွစ္ ခ်ီၿပီး ဖီးလိမ္း ျပင္ဆင္လိုက္တာ ထြက္လာေတာ့လည္း “ၾကက္ေတာင္ စီး” နဲ႔ ဆုိသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ စစ္တပ္က စစ္တပ္ အလုပ္ကုိ မလုပ္ဘဲ ႏုိင္ငံေရး အလုပ္ လုပ္ေနလို႔ ခက္ေနတာပါ။ ႏုိင္ငံေရးသမား ကြဲလို႔ က တိုင္းျပည္ မနာပါဘူး။ သူတုိ႔ အတြင္းေရး သိရလို႔ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးေတာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဖဆပလ အကြဲ မွီလိုက္သူေတြ သိၾကပါတယ္။ အာဏာရ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ကြဲရင္ လူထုက ပညာရတယ္။ အာဏာရ စစ္တပ္ကြဲရင္ေတာ့ ျပည္တြင္း စစ္ဘဲ ရမွာပါ။ ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အုပ္စု က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ ့ ဂိုဏ္းဂဏေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ နစ္နာတယ္လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္က ႏုိင္ငံေရး သမားေတြ အေနနဲ႔ ျပည္တြင္း စစ္ ရပ္စဲၿပီး ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ လုပ္လိုက္တိုင္း စစ္တပ္က ၾကား၀င္ဖ်က္လိုက္တာ ခ်ည္းပါဘဲ။ ဖဆပလ ကြဲတာဟာ SAMB ရဲ ့ ဆန္ကိစၥမွာ အေျခခံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ေထာက္လွမ္းေရး ၿပိဳကြဲအေရးယူခံရတဲ့ ကိစၥက GSM တယ္လီဖုန္းကိစၥလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလက္ကုိင္ဖုန္းလုပ္ငန္းဟာ ဗမာျပည္မွာ အာဏာရ စစ္ဗုိလ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ တုိက္ရိုက္ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ စႏၵာ၀င္း လက္ထက္တုန္းက ရဲလႈိင္၀င္းတုိ႔ရဲ ့ စားေပါက္ျဖစ္ၿပီး ယခု ဗိုလ္သန္းေရႊ လက္ထက္မွာေတာ့ ထူးထေရးဒင္းက ေတဇရဲ ့ စားကြက္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ စားခြက္ လုပြဲေတြနဲ႔ အာဏာ လုပြဲ သ႑န္ ေတြ ဆက္ျဖစ္ေနၿပီး စစ္အုပ္စု အတြင္းက ပဋိပကၡဟာ ျပည္တြင္းစစ္ ဆီကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ တပ္မေတာ္သားေတြ အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္မျဖစ္ေအာင္နဲ ့ျပည္သူ႔လက္ထဲကို အာဏာ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ ဒီေန႔ အတြက္ အေရးႀကီးဆံုး ဆုိတာကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။
NLD ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ျပည္သူလူထု ပါ၀င္မႈနဲ႔ တပ္မေတာ္ ထဲက အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိသူ ေတြ ေပါင္းစည္းရပါမယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ေတာ့တာ ေသခ်ာရင္ NLD မ်ိဳးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္ အစုကသာ ဒီမိုကေရစီအလံကို သယ္ေဆာင္ဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။ အဘုိးႀကီးေတြနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ မသကာလို႔ လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲ ျပန္လုပ္ရလဲ ဒီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ တိုက္၀ံ့ပါတယ္။ တိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ တိုက္တတ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကူးေျပာင္းေရးကို လုိခ်င္လြန္းလို႔ ေစ့စပ္ေရးတံခါး တြန္းဖြင့္ဖို႔ တင္ျပေနၾကတာပါ။ တြန္းဖြင့္ႏိုင္သူ ေတြဟာ NLD၊ လူထုနဲ႔ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတာ တင္ျပလိုက္ ရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment