တပ္မေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ေသာ စစ္တပ္၊ စစ္တပ္မဟုတ္ေသာတပ္မေတာ္ အပိုင္း(၁)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဆရာဂါမဏိ

မၾကာေသးခင္က “သူႏွင့္ သူခ်စ္ေသာျပည္သူ”လို႔ ခပ္တည္တည္နာမည္တပ္ထားတဲ့ နအဖအတြင္းေရးမႉး(၂) ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ရွိ တင္ဦး အထုပၸတၱိစာအုပ္ကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ တင္ဦးေကာင္းေၾကာင္းေတြကို ဇြတ္အတင္း ျဖစ္ညႇစ္ရွာႀကံေရးထားတာေတြဖတ္ရေတာ့ အေတာ္ကို ရီစရာေကာင္းလွပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္ညႇစ္ရွာႀကံၿပီး “လုပ္”ထားတဲ့ၾကားထဲက ဘယ္လိုမွ မဖံုးႏိုင္ မဖိႏိုင္ဘဲ ေပၚလာတာတခုကေတာ့ အင္မတန္မွ တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ တင္ဦး စစ္ထဲဝင္လာပံုက ဘာမ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ဘာျပည္ ခ်စ္စိတ္နဲ႔မွ မဟုတ္ဘဲ လူမႈေရးျပႆနာတခုကို ရင္ဆိုင္မေျဖရွင္းရဲလို႔ ထြက္ေျပးတဲ့အေနနဲ႔ စစ္ထဲ ဝင္လာတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါဘဲ။ ဒါဟာ တိုင္းျပည္ႀကီး “ေဂ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးအလို”မွာ “ကယ္တင္” လိုက္တဲ့၊ အလြန္႔အလြန္ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့၊ နဝတ-နအဖအဖြဲ႔ထဲမွာ နံပါတ္(၄)အဆင့္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ “ပုဂၢိဳလ္အထီး အေကာင္းစားႀကီး”ရဲ႕ သမိုင္းပါဘဲ။

စာအုပ္ထဲမပါတဲ့ တင္ဦးရဲ႕ စစ္မႈထမ္းဘဝတကြက္ကို ေျပာရရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္မ်ားအစပိုင္း တပ္မ ၅၅ ဗ်ဴဟာမႉး ျဖစ္တုန္းက ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္း မိုင္းကိုင္ဆင္ေတာင္ အေနာက္ျခမ္းကရြာတရြာကို သူ႔လက္ေအာက္က စစ္ေၾကာင္းတေၾကာင္း အဝင္မွာ ရြာထဲရွိႏွင့္ေနတဲ့ SURA မိုးဟိန္းအဖြဲ႔ (၃-၄)ေယာက္က စစ္ေၾကာင္းကိုပစ္ခတ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားလို႔ က်ဆံုးဒဏ္ရာရေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ကို စစ္ေၾကာင္းမႉးက မိုင္းကိုင္ဗ်ဴဟာကို ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႔ အစီရင္ခံၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာကို ၫႊန္ၾကားခ်က္ ေတာင္းပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဗ်ဴဟာဘက္က စက္တက္တဲ့ ဂ်ီသရီး (ဝါ) စစ္ဦးစီး(တ)က ဗ်ဴဟာမႉးႀကီး(တင္ဦး) ဘုရားခန္းဝင္ေနလို႔ စစ္ေၾကာင္း မႉးကို ခဏေစာင့္ဖို႔နဲ႔ ဘုရားခန္းကထြက္လာမွ အေျခအေန အစီရင္ခံတင္ျပၿပီး ၫႊန္ၾကားခ်က္ ေတာင္းေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီး အဆင့္ရွ ိတင္ဦးဟာ တနာရီနီးပါးၾကာေအာင္ ဘုရားရွိခိုး၊ ပုတီးစိတ္၊ တရားထိုင္၊ အမွ်အတန္းေပးေဝၿပီးလို႔ ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေပးလိုက္တာကေတာ့ “အဲဒီရြာကို မီး႐ိႈ႕ပစ္လိုက္” ဆိုတာပါပဲ။ ဒီကိစၥဟာ ဟိုတုန္းက မဆလစစ္တပ္ထဲမွာ ေျပာစမွတ္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ ေၾကာင့္ တင္ဦးဟာ ရာထူးအတက္ ျမန္ၿပီး အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စုရဲ႕ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ထိ ျဖစ္လာခဲ့ တာပါ။

အင္မတန္မွ တိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ တင္ဦးရဲ႕ အရည္အခ်င္းကိုေဖာ္ျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကလည္း အထုပၸတၱိစာအုပ္ထဲ မပါခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါကေတာ့ ကယားျပည္နယ္ကို တိုင္းခန္းလွည့္လည္တုန္းက တင္ဦးက ဌာနဆိုင္ရာလူႀကီးေတြ၊ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔”ေတြက တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေခၚၿပီး “ၾသဝါဒေပးလမ္းၫႊန္မွာၾကား” တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ပါ။ အဲဒီတုန္းက KNPP ဟာ နအဖနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ပ်က္ၿပီး ျပန္တိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဒီၾသဝါဒေပးပြဲမွာ တင္ဦးက ကယားျပည္နယ္ဟာ မၾကာခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္၊ အခုဆိုရင္ “ကရင္နီ”နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီ၊ ေတာထဲမွာ “ကလလတ” (၁၄-၅) ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္လို႔ ေျပာသြားတာကို ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြ တအံ့တၾသ နားေထာင္လိုက္ရပါတယ္။ အခုလို ၾသခ်ရေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ နအဖ ထိပ္သီးမ်ားရဲ႕ “တိုင္းက်ိဳးျပည္ျပဳေဆာင္ရြက္ခ်က္” ေတြေအာက္မွာမွ ဒီတိုင္းျပည္မပ်က္ရင္ ဘယ္အစိုးရ ေအာက္မွာ ပ်က္အံုးမွာလဲ။

တင္ဦး အထုပၸတၱိစာအုပ္ထဲမွာ သူတို႔စစ္တပ္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနေတြ၊ တင္ဦးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို ဇြတ္ႀကီး အေကာင္းေတြ ဆြဲေရးထားတဲ့ၾကားက အတြင္းသ႐ုပ္မွန္ ဘြားဘြားႀကီးေပၚလာလို႔ ဟားရတာ တခု ရွိေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေဂါက္ကြင္းကယ္ဒီမေလး မဂၤလာေဆာင္ကို မဟာက႐ုဏာရွင္ႀကီးတင္ဦး သြားေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ေနတုန္း က်သြားတဲ့ စစ္သားမိန္းမ မုဆိုးမတေယာက္က ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ စားဝတ္ေနေရး တအား ဒုကၡေရာက္ေနလို႔ ပစ္မထားဘဲ ၾကည့္႐ႈေပးဖို႔ လာေျပာတာနဲ႔၊ အဲသလိုေပါက္ကြဲတာေတြ ရင္ဆိုင္ ရမွာစိုးလို႔ မဂၤလာေဆာင္ကေန ႐ူးသလို ေပါသလိုနဲ႔ ထေျပးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖစစ္တပ္ရဲ႕သ႐ုပ္၊ နအဖထိပ္သီးေတြရဲ႕သ႐ုပ္ ဖံုးဖိမရဘဲ ငုတ္တုတ္ႀကီး ေပၚေနပါ တယ္။

အသက္ထြက္ၿပီးတဲ့လူကို ဖေနာင့္နဲ႔ေပါက္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ခ်င္ေပမဲ့ အခုေျပာခဲ့တာေတြဟာ တင္ဦး တေယာက္ထဲနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ စ႐ိုက္လကၡဏာေတြ၊ စိတ္ဓာတ္အေတြးအေခၚေတြ မဟုတ္ဘဲ စစ္တပ္ ထိပ္ပိုင္းေတြအားလံုးရဲ႕ ေယဘုယ် လကၡဏာျဖစ္လို႔ ေဖာ္ထုတ္ျပရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၄) အဆင့္ ျဖစ္ခဲ့သူေတာင္ ဒီလိုျဖစ္မွေတာ့ နဝတ-နအဖ တခုလံုးရဲ႕ အေျခအေနကို သေဘာေပါက္ဖို႔ပါပဲ။ ေနာက္တခ်က္ သတိျပဳစရာက တင္ဦးတပ္ထဲဝင္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ၁၉၅ဝ ခု ျဖစ္တယ္။ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိသူေတြနဲ႔ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ထဲကို ကိုယ္က်ိဳးရွာသမားေတြနဲ႔ စစ္ဝါဒီေတြ တျဖည္းျဖည္းစိမ့္ဝင္လာၾက၊ တပ္မေတာ္ထဲက မ်ိဳးခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ေတြၾကားမွာ စံုးျပဴးျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ေနဝင္းလို လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေပါင္းဖက္ စုစည္းမိၾကၿပီး သူတို႔အင္အားေကာင္းလာတဲ့ အဆံုးမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ တပ္မေတာ္ အျဖစ္ကေန ရပ္စဲသြားၿပီး လက္နက္ကိုင္ လူအစုအေဝး သက္သက္ပဲ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး - ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေတြမွာ အစဥ္အလာႀကီးခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ဟာ ဒီကေန႔ ဒီအေျခအေန ျဖစ္သြားခဲ့တာ အံၾသစရာမရွိပါဘူး။

တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ့ ၁၉၆၂ ခု မတ္လ (၂)ရက္ေန႔ကစၿပီး တပ္မေတာ္အျဖစ္ကေန တပ္မေတာ္ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ စစ္တပ္ ျဖစ္သြားခဲ့တာ ကေန႔ထိပါဘဲ။ တပ္မေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဝင္ အစိုးရ လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ တခုတည္းေသာ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုမတိုင္မီက ဗမာျပည္မွာ လက္ဝဲအင္အားစုေတြ၊ တိုင္းရင္း သားအင္အားစုေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္တိုက္ေနရတာေတြရွိေပမဲ့ တရားဝင္ အစိုးရရဲ႕ အမိန္႔ကိုနာခံၿပီးလုပ္ရတဲ့ တပ္မေတာ္ ပီပီသသ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တရားဝင္ အစိုးရမရွိေတာ့၊ တရားဝင္အစိုးရကို သစၥာမေစာင့္၊ မကာကြယ္မေစာင့္ေရွာက္ေတာ့ဘဲ အာဏာသိမ္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ထိပ္သီးေတြကိုသာ နာခံသစၥာေစာင့္တဲ့ စစ္တပ္ အဆင့္ကို ေလွ်ာက်သြားတယ္။

ဒီလို တပ္မေတာ္ အဆင့္ကေန စစ္တပ္အဆင့္ကို ေလွ်ာက်ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ လကၡဏာတရပ္ကို တပ္မေတာ္ စစ္ခ်ီ သီခ်င္းေတြမွာလည္း ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဘီအိုင္ေအ၊ ဘီဒီေအနဲ႔ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးေတြက ေပါက္ဖြား လာတဲ့ စစ္ခ်ီသီခ်င္းေတြကို မဆလစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ စာသားေတြ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ပစ္ခဲ့တယ္။ အဓိကေျပာင္းပစ္ခဲ့တဲ့ စာပိုဒ္ေတြကေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူအတြက္ အသက္စြန္႔ဖို႔ အေသခံဖို႔ဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ မ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဖန္ေနဝန္း သီခ်င္းမွာ “အာဇာနည္ ရဲမက္ေတြသည္ xx အသက္စြန္႔တိုက္မည္” ဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ကို “အာဇာနည္ ရဲမက္ေတြသည္ xx ဇြဲနဲ႔တိုက္မည္” လို႔ျပင္ထားတယ္။ “ရဲေသြးနဲ႔ ေသမင္းကို သစၥာႏွံမည္” ကို “ရဲေသြးနဲ႔ ျပည္သူ႔အေပၚ သစၥာႏွံမည္” လို႔ေျပာင္းလုိက္တယ္။ “ဗမာမွန္ရင္ သတၱိရွိသည္ xx အသက္နဲ႔လဲမဲ့ ရဲေဘာ္ျဖစ္သည္” ကို “ဇြဲနဲ႔ႀကဲမယ့္ ရဲေဘာ္ျဖစ္သည္” လုိ႔ျပင္တယ္။ “မ်ဳိး႐ိုးအာဇာနည္ x စစ္ကိုလဲ အၿမဲတိုက္ရမည္” ကို “တိုင္းျပည္အတြက္ အၿမဲအသင့္ ျဖစ္သည္” လို႔လည္း ေျပာင္းလိုက္ေသးတယ္။

တူယွဥ္ကာေလ သီခ်င္းမွာ “ေသပေစ xx ဒို႔အသက္ကို xx ဖက္ရြက္မွတ္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ကို “ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိး ရွိဖြယ္ xx တာဝန္ေက်ပြန္တယ္”လို႔ ျပင္လိုက္တယ္။

မ်ဳိးျမန္မာျပည္ရြာ သီခ်င္းမွာေတာ့ “ေသရင္လည္းမမႈပါxx ရင္ေျမကတုတ္ပမာ” ကို “ညီအကို ဒို႔မ်ား ေပါင္းစည္းကာ xx ရင္ေျမကတုတ္ပမာ” လို႔ ေျပာင္းထားပါတယ္။

အလားတူပဲ ဒို႔ဗမာေတြ ရဲစြမ္းျပမည္ သီခ်င္းက “ဒို႔ရဲေဘာ္မ်ား အားလံုးညီညီ အသက္စြန္႔ကာတိုက္မည္” ဆိုတဲ့ စာသား၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုခ်စ္တဲ့ သားေကာင္းစစ္သည္ေတာ္ သီခ်င္းက “ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ဆို ဇြဲနဲ႔ႏြဲလို႔ေပ်ာ္” ဆိုတဲ့ စာသားေတြ ကိုလည္း “ဒို႔ရဲေဘာ္မ်ားအားလံုးညီညီxx ဇြဲနဲ႔ခ်ီတက္မည္” နဲ႔ “ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ဆို အသက္နဲ႔လဲေပ်ာ္” ဆိုၿပီး ျပင္လိုက္တယ္။

ဗမာျပည္ ကာကြယ္မည္ သီခ်င္းမွာ “ေသသည္ရွင္သည္ xx ဒို႔မမႈေတာ့ၿပီ” ကို “ရန္သူေတြကို ဒို႔မမႈေတာ့ၿပီ”၊ “အာဇာ နည္ပီပီxx တိုက္ဖို႔ထြက္ခဲ့သည္” ကို “အာဇာနည္ပီပီ xx သတၱိဗ်တၱိညီ”၊ “တိုက္ပြဲကိုပင္ xx ေတြ႔ေအာင္ရွာခဲ့တယ္” ကို “တိုက္ပြဲကိုပင္ xx အပြဲပြဲႏြဲခဲ့တယ္”၊ “ေသမင္းေဆြေရ xx သစၥာႏွံဖို႔ေလ” ကို “ေအာင္ပန္းေဆြေရ xx ဒို႔ရဲ႕ရဲမက္ေတြ” လို႔ ျပင္ထားတယ္။

ရဲရဲေတာက္ သီခ်င္းနဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ သီခ်င္းေတြကေတာ့ အသက္စြန္႔ ေရးစာသားေတြမပါလို႔ နဂိုမူရင္းအတိုင္းပဲ ဆက္သံုးေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထံုးစံအတိုင္း မေရာင္ရာဆီလူးၿပီး “ဗမာ”ကို “ျမန္မာ”လို႔ ေျပာင္းတာေတြကေတာ့ သီခ်င္းတိုင္းပါပဲ။

ဒီသီခ်င္းေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရး ကာလေတြတံုးက ဝိုင္အမ္ဘီေအ သခင္တင္၊ နန္းေတာ္ေရွ႕ ဆရာတင္အစရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ ေတးျပဳစာဆိုေတြက ေရးစပ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔တကြ ထိုစဥ္က တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ လက္ခံအတည္ျပဳခဲ့တဲ့ စစ္ခ်ီသီခ်င္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစစ္ခ်ီသီခ်င္းေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ တကယ့္တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္လူငယ္လူရြယ္ အေျမာက္အမ်ား တပ္မေတာ္ထဲဝင္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္နဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သူကူမင္တန္ေတြကို သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း တိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနဝင္းအစိုးရေခတ္ကစၿပီး အခု နဝတနအဖေခတ္အထိမွာေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔တိုက္ ဖို႔ဆိုတဲ့ စာသားေတြကို ပယ္ဖ်က္ျပင္ဆင္ၿပီး သံုးေနပါေတာ့တယ္။ (“ေအာင္ဆန္းေနာ္၊ ေတဇေနာ္” ဆိုတဲ့ စစ္ခ်ီသီခ်င္းကေတာ့ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ လံုးဝေပ်ာက္ထြက္သြားခဲ့တယ္) ေသမွာေၾကာက္ၿပီး စစ္ထဲမဝင္တာ၊ ဒါမွမဟုတ္ တပ္ကထြက္ခ်င္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ေျပာင္းတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ ဟိုတုန္းကလို တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူအတြက္ စစ္သည္ေတြက အသက္စြန္႔ဖို႔ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စစ္အာဏာရွင္ တစုတဖြဲ႔ အက်ဳိးအတြက္ စစ္တပ္ရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ ျပည္သူေတြ အသက္ ထြက္ရတဲ့ေခတ္ကို ေျပာင္းသြားၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔ဖို႔ စစ္ထဲဝင္ေရး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စစ္အာဏာရွင္ စစ္အုပ္စုအက်ဳိးအတြက္ ခိုင္းသမွ်လုပ္ေအာင္ မက္လံုးေပးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စစ္တပ္ထဲဝင္ေရး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မဆလစစ္ အစိုးရ လက္ထက္မွာ ေတာတြင္းက လက္နက္ကိုင္ အတိုက္အခံအဖြဲ႔ေတြက စစ္တပ္ကို “ေၾကးစားတပ္” လို႔ စတင္သတ္မွတ္ ေခၚေဝၚလာၾကတယ္။

မဆလစစ္အစိုးရေခတ္မွာ အသစ္ထပ္ထြက္လာတဲ့ “ရဲေဘာ္မေသ၊ ေသေသာ္ငရဲမလား” စစ္ခ်ီသီခ်င္း အမွတ္ (၁,၂,၃) ဆိုတာေတြဟာ မက္လံုးေပးထူေထာင္ထားတဲ့ ေၾကးစားတပ္သဘာဝကို ေျဗာင္ အတိအလင္း ေဖာ္ျပေနတယ္။ စစ္တပ္ထဲနဲ႔ ျပည္သူလူထုထဲမွာ ဒီသီခ်င္းေတြကို “ရဲေဘာ္မေသ၊ ေသေသာ္ငရဲမလား”လို႔ပဲ အမ်ားအားျဖင့္ သိထားၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အမိန္႔ေပးတဲ့အတိုင္း ျပည္သူလူထုကို သတ္ျဖတ္ႏွိပ္စက္၊ မုဒိမ္းက်င့္၊ လုယက္ တာေတြလုပ္သာလုပ္၊ ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး၊ ငရဲမႀကီးဘူးဆိုၿပီး ႐ုပ္ဝတၳဳမက္လံုးတင္မက လူမႈေရးနဲ႔ ဘာသာေရး ဘက္ကပါ မက္လံုးေပးၿပီးဆြယ္တဲ့ ေၾကးစားတပ္ စိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္ျပတဲ့ စစ္ခ်ီသီခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို စစ္ခ်ီသီခ်င္း ေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းစဥ္ကို လက္ရွိစစ္တပ္က ပယ္ဖ်က္လိုက္ၿပီ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုလည္း တဖက္က သက္ေသျပေနပါတယ္။

စစ္ခ်ီသီခ်င္း စာသားသစ္ေတြနဲ႔ မက္လံုးေပး စိတ္ဓာတ္သြင္းတာ လုပ္ေပမဲ့ “သစၥာ(၄)ခ်က္” ထဲက ေနာက္ဆံုးအခ်က္ ျဖစ္တဲ့ “ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္၊ ငါ့ႏိုင္ငံသား၊ ငါ့၏တပ္မေတာ္ အတြက္ ငါ၏အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ရန္ သစၥာအဓိ႒ာန္ျပဳပါ၏” ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုေတာ့ မျပင္ဘဲထားထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ “ငါ၏ တပ္မေတာ္အတြက္” ဆိုတာကို အဓိကထားတာ ျဖစ္လို႔ မျပင္ေတာ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္ ႀကီးမ်ား၊ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးမ်ား အတြက္လို႔ အဓိပၸာယ္ေရာက္ တာေၾကာင့္ သီခ်င္းေတြကို စာသား ျပင္သလိုမ်ဳိး “ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္၊ ငါ့ႏိုင္ငံသား” ဆိုတဲ့စကားရပ္ကို မျပင္ေတာ့ဘဲ ဒီအတိုင္းဘဲထားလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။