သန္းေရႊ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ

ေဆာင္းပါးရွင္ - ေအာင္ေဇာ္ (ဧရာ၀တီ ၀က္ဘ္ဆုိဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ျမန္မာျပည္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း စတင္ အုပ္စိုးသည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ ဘက္မလိုက္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝါဒကို က်င့္သံုးလာခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ လက္ထက္ တြင္လည္း “တက္ႂကြ လြတ္လပ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝါဒကို” ခ်မွတ္ က်င့္သံုးေနသည္ဟု ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။

အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲမ်ား ၎ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္ခြင့္၊ ျပည္ဝင္ခြင့္မ်ား အပါအဝင္ တဦးျခင္း ပစ္မွတ္ထားကာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား လုပ္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရကအိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ပိုမို ေဖာ္ေရြ ပ်ဴငွာလာသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ၎အေျခအေနကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ စစ္အစိုးရ၏ ၾကားေန ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒ၌ အကန္႔ အသတ္ရွိသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္တိုင္း ေတြ႕ဆံုရန္ ျငင္းဆိုခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကို ယခုလဆန္းက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ယန္က်ဲခ်ိ လာေရာက္စဥ္က ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႀကိဳဆိုခဲ့ေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ၾကရသည္။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံု အၿပီးကလည္း ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဥာဏ္ဝင္းကို တ႐ုတ္ျပည္သို႔ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ေစလႊတ္ခဲ့ေသးသည္။

ဤသည္ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၏ စစ္အစိုးရသည္ ၎၏ မိတ္ေဆြ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးကို မည္မွ်အားကိုးေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏိုင္သည္။

ျမန္မာ့စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးတို႔ ဆက္ဆံေရးမွာ အဆင္ေျပသည္ဟု ထင္စရာ ရွိေသာ္လည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ေခ်ာေမြ႕ခဲ့သည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ အတိအက် ဆိုရလွ်င္ ၁၉၆၀ မွ ၇၀ ဝန္းက်င္ကာလ မ်ားအထိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအစိုးရက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) ကို ကူညီေထာက္ပံ့ခဲ့ဖူးသည္။

ထုိစဥ္က တိုင္းျပည္ကို ခ်ယ္လွယ္ေနေသာ ဦးေနဝင္းကို “ဖက္ဆစ္ႀကီး” ဟု အမည္ေပးကာ ေရဒီယိုေပက်င္း အသံလႊင့္ဌာနမွ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္၍ ျဖဳတ္ခ်ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္တိုင္ ၎မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ အႀကိမ္ ႀကိမ္သြား၍ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ဆက္ဆံေရးကို ႀကိဳးပမ္း တည္ေဆာက္ ယူခဲ့သည္။

၁၉၇၀ မွ ၈၀ ဝန္းက်င္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဦးေနဝင္းက ေနာက္တန္းမွ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္ အဆင္ေျပေရးအတြက္ အားသြန္ ႀကိဳးပမ္းေနစဥ္ တဘက္ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာ၌ ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ တျခားေသာ စစ္ဗိုလ္မ်ားက တ႐ုတ္အစုိးရ ေထာက္ပံ့ေပးထားေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို အႀကီးအက်ယ္ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းလွ်က္ ရွိသည္။

ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလည္း မရွိေတာ့။ တ႐ုတ္ အစိုးရသည္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာမွစ၍ ကမၻာ့အရက္စက္ဆံုး အစိုးရကို စီးပြားေရးအကူအညီမ်ား ေထာက္ပံ့ေပးေနခဲ့ရာ တ႐ုတ္ - ျမန္မာ နယ္စပ္ ကုန္သြယ္မႈပမာဏမွာ ယခုဆိုလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁. ၅ ဘီလ်ံထိ တိုးတက္ မ်ားျပားလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

ယခုအခါ တ႐ုတ္အစိုးရက ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း စစ္ေတြႏွင့္ ယူနန္ကို ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း သြယ္တန္းရန္ အထိ စီစဥ္ၿပီး ျဖစ္ေနၿပီ။ ၎ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းအတြက္ တ႐ုတ္အစိုးရ၏ CNPC ေရနံကုမၸဏီက အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂. ၅ ဘီလ်ံ အကုန္အက်ခံ စိုက္ထုတ္ၿပီး ရွယ္ယာ ၅၀. ၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုင္ဆိုင္ကာ ျမန္မာပိုင္ ေရနံကုမၸဏီ MOGE က က်န္သည့္ ရာခိုင္ႏႈန္းရွယ္ယာ ပါဝင္မည္ျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္အစိုးရသည္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ စီးပြားေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို လုပ္ေဆာင္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း နယ္စပ္ေဒသရွိ လက္နက္ကိုင္ထႂကြမႈမ်ားကိုလည္း ၿငိမ္ဝပ္ေစခ်င္သည့္ အေနအထားရွိသည္။

ယခင္က တ႐ုတ္ျပည္ျဖစ္ စစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းသည္ဟု ညည္းညဴခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ယခုအခါ ကုလသမဂၢအပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစု၏ ေတာင္းဆို မႈမ်ားကို ဗီတိုအာဏာ သံုးကာ ပယ္ခ်ေပးေနသည့္ တ႐ုတ္အစိုးရကို ေက်းဇူး အထပ္ထပ္ တင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရကို စီးပြားေရးအရ ကူညီမႈမ်ားေပးေနသည့္တိုင္ေအာင္ တိုးတက္မႈ ရွိမလာသည့္ အေပၚ တ႐ုတ္အစိုးရက သံသယဝင္လွ်က္ရွိေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ မရွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္းႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္အေျခအေနကို ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္အစိုးရက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ ကူညီမႈမ်ား၊ စီးပြားေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနေပရာ ၎တို႔အေနႏွင့္ စစ္အစိုးရ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ အလုပ္အေႂကြး ျပဳေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေန၏။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊလက္ထက္ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒကို ျပန္လည္ေလ့လာမည္ ဆိုပါလွ်င္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းေရး မူဝါဒ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ မၾကာခဏ ေျပာဖူးသည့္ စကား ရွိပါသည္။ ၎၏ဘက္တြင္ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွားႏွင့္ အိႏၵိယ ႀကီးသံုးႀကီးတို႔ကသာ ေထာက္ပံ့ေပးေနပါက စစ္အစိုးရရပ္တည္ႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္သည္ ဟူ၍ျဖစ္၏။ ထို ႀကီးသံုးႀကီး တြင္ တ႐ုတ္က အေရးအႀကီးဆံုးဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

လတ္တေလာကာလတြင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက မိတ္သစ္ ေဆြသစ္မ်ား၊ ေစ်းကြက္သစ္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး အရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အသစ္မ်ား ရွာေဖြလာသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

ယခုလအတြင္း ကူဝိတ္တြင္ သံ႐ံုးဖြင့္လိုက္ၿပီ။ ကူဝိတ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ၾသဂုတ္လအတြင္း ျမန္မာျပည္သို႔ လာကာ စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းပညာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုး လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဒုတိယႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ေမာင္ျမင့္ကို ကူဝိတ္သုိ႔ အလည္အပတ္ ေစလႊတ္ကာ ကူဝိတ္တြင္ အေျခခ်ေဆာင္ရြက္ႏို္င္မည့္ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားကို ေလ့လာေစခဲ့သည္။

အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းမွာ ယခုတႀကိမ္က ျမန္မာျပည္အတြက္ ပထမဆံုး မဟုတ္ေပ။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကလည္း အီရန္ႏိုင္ငံ၏ စြမ္းအင္ ဒုဝန္ႀကီးက ျမန္မာျပည္သို႔ လာလည္သြားခဲ့ ေသး၏။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္စစ္အစိုးရႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔၏ သံတမန္ ဆက္ဆံေရးကို ျပန္လည္ျမင္ေတြ႕ၾကရသည္။ ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတႏွင့္အဖြဲ႕ ရန္ကုန္ အာဇာနည္ ကုန္းတြင္ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္ ခံရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ၂ ႏိုင္ငံအစိုးရတို႔ ဆက္ဆံေရး အေျခအေန တန္းသြားခဲ့ရာ ယခုကဲ့သို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၾကာမွ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ စတင္လာျခင္းျဖစ္သည္။

၎ ၂ ႏိုင္ငံ တရားမဝင္လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ျပန္လည္ဆက္ဆံခဲ့သည္မွာေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာအစိုးရက ေျမာက္ကိုရီးယားမွ လက္နက္မ်ား ဝယ္ယူခဲ့သည့္ျပင္ တျခားအတည္ျပဳခ်က္ မရႏိုင္ေသးသည့္ စစ္ေရးဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ “ဝင္႐ိုးစြန္း” ၂ ႏိုင္ငံ၏ ဆက္ဆံေရးကို ေစာင့္ၾကည့္သည့္ႏိုင္ငံမ်ား ရွိခဲ့သည္မွာ ယခုထိပင္ျဖစ္သည္။

အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္မည္ ဆိုပါလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ၌ ပါးနပ္စြာ မိတ္ေဆြသစ္မ်ား ရွာေဖြေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။

စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသည့္အခ်က္မွာ ဦးေနဝင္း အစိုးရလက္ထက္က တိုင္းျပည္ကို တံခါးပိတ္ဝါဒ က်င့္သံုးေစခဲ့ေသာ္လည္း ၎၏ မိသားစုမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ားမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ အတြင္သြားေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အေထာက္အပံ့မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို တံခါးပိတ္ ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎မိသားစုႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕က အေနာက္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံေရးမ်ား ေကာင္းခဲ့ၿပီး အကူအညီမ်ားစြာ ရခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထို႔ျပင္ ဦးေနဝင္း၏ လက္ေအာက္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အေတာ္မ်ားမ်ား အေမရိကားႏွင့္ အဂၤလန္တို႔တြင္ စစ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ပညာသင္ၾကားဖူးသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။

မူးယစ္ေဆးဝါးႏွိမ္နင္းေရးအတြက္ဟု ဆိုကာ အေမရိကန္က ေထာက္ပံ့ေသာ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ အမ္ ၁၆ ေအာ္တိုမက္တစ္ ႐ိုင္ဖယ္ ေသနတ္မ်ား ပံ့ပိုးေပးခဲ့ရာတြင္ ဦးေနဝင္းအစိုးရက ၎ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းမ်ား ကို မူးယစ္ ႏွိမ္နင္းရာတြင္သာမကဘဲ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ႏွိမ္နင္းရာတြင္ပါ သံုးခဲ့သည္။

ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္ပင္လွ်င္ စစ္အစိုးရ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ လာလည္ၾကေသာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္သည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ရတိုင္း ျပည္သူလူထုကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းေသာ ဆိုးရြားလွသည့္ အစိုးရကို အာဏာၿမဲေအာင္ လိုလိုလားလား ကူညီေနျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူလူထုကို ဆင္းရဲၿမဲ ဆင္းရဲေနေအာင္ ဝိုင္းဝန္းဖိႏွိပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။

တခ်ိဳ႕ေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာသူတို႔က စစ္အစိုးရကို အေနာက္ႏို္င္ငံမ်ားက ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ သင့္သည္၊ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ရပ္တန္႔သင့္သည္္ဟု ေျပာၾကသည္။ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ လူထုက ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿမဲက်ကာ စစ္အစိုးရက ၎ဆက္ဆံေရးမ်ားအၾကား အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း လာမွာ ေသခ်ာလွသည္။