မေန႔က တပ္မေတာ္နဲ႔ ဒီေန႔ တပ္မေတာ္ - အပုိင္း(၄)

အေပၚဖါး ေအာက္ဖိ၊ ၾကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္း၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ ကင္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္တစ္ဦး - အပိုင္း(၁)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအးျမင့္

စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ခင္ဗ်ား-

ဒီကေန႔မွာေတာ့ အဘ ဦးေအးျမင့္က သူ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္တစ္ဦး အေၾကာင္းကို ျဖစ္ရပ္မွန္ တင္ျပထားပါတယ္။ တခ်ိဳ ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုအေပၚ မဆုိထားနဲ႔ လက္ေအာက္ငယ္သား တပ္မေတာ္သားအခ်င္းခ်င္း အေပၚမွာေတာင္ ႏိုင့္ထက္စီးနင္း ျပဳမူဆက္ဆံၿပီး “ငါသိ.. ငါတတ္.. ငါမွန္” ဆုိတာမိ်ဳးေၾကာင့္ စစ္သားစစ္စစ္ စိတ္ဓာတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတာကုိ အဘ ဦးေအးျမင့္ရဲ ႔ ကုိယ္ေတြ႔ျဖစ္စဥ္က လက္ေတြ႔ ျပသေနပါတယ္။ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တိုင္းျပည္အေပၚ တကယ္ေစတနာထားၿပီး တပ္မေတာ္ရဲ ႔ သမုိင္းေၾကာင္း ေကာင္းမြန္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မဲ့ တပ္မေတာ္သားမ်ိဳးကုိ ျပည္သူလူထုက လက္ကမ္းႀကိဳဆုိ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တရာမွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးမွသာ ျပည္သူ႔အက်ိဳး တပ္မေတာ္သားမ်ား အက်ိဳးကုိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီကုိ ေတာင္းဆုိေနၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြဟာ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ ရန္သူ မဟုတ္ဘဲ တပ္မေတာ္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ မူလရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ေနတာကမွ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ ရန္သူအစစ္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ ယခုလို ေဖာ္ျပခြင့္ရတဲ့အတြက္ အဘ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအးျမင့္အား ကြ်န္ေတာ္ ကုိဖိုးတရုတ္မွ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွာေပါ့၊ တပ္မ (၄၄) တစ္ခု ထပ္မံဖြင့္ဖို႔ စီမံခ်က္နဲ႔ အဲဒီတပ္မအသစ္မွာ တပ္မမွဴးခန္႔ဖုိ႔ကိုလည္း ေကာင္း၊ ထိုတပ္မ ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္က တပ္ရင္း (၁၀) ရင္းအတြက္ တပ္ရင္းမွဴး ၁၀ ဦးကုိပါ ႀကိဳတင္လ်ာထား ေရြးခ်ယ္္ ထားၾကသတဲ့။ တပ္မမွဴး ခန္႔မယ့္သူကုိ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္ေန႔ စစ္ေရးျပပြဲႀကီးမွာ စစ္ေရးျပမွဴး အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ တပ္ရင္းမွဴး ၁၀ ဦးထဲမွ တစ္ဦးဦးကုိ စစ္ေရးျပ တပ္ေရးအျဖစ္ လည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ တာ၀န္ေပး ပြဲထုတ္ျပတဲ့ အစဥ္အလာက ရွိေနတာလို႔ သိရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၇၉ တပ္မေတာ္ စစ္ေရးျပပြဲႀကီးမွာ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးအျဖစ္ နမခ ဒုတိုင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး စိန္ေအာင္ကို ပြဲထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေရးျပ တပ္ေရးအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ပြဲထုတ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီ အရိပ္အျမြက္မ်ားအရ အသစ္ဖြင့္မဲ့ တပ္မ (၄၄)မွဴးဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စိန္ေအာင္ ျဖစ္လာႏိုင္သလို ကြ်န္ေတာ္ဟာလည္း တပ္မ (၄၄) ကြပ္ကဲမႈေအာက္ တပ္ရင္းတစ္ခုမွာ တပ္ရင္းမွဴး ျဖစ္လာမယ္လို႔ ဆရာသမားႀကီး တစ္ဦးက ႀကိဳတင္လို႔ အသိေပး ေျပာၾကားခဲ့ဘူးပါတယ္။ ထုိစဥ္က ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေမွာ္ဘီ ေလထီး သင္တန္းေက်ာင္းမွာ ေလထီး တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ ရာထူးနဲ႔ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အခုလို စစ္ေရးျပ တပ္ေရး တာ၀န္ခန္႔အပ္မႈ ျပဳစအခ်ိန္မွ စျပီး ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖအား သတင္းပုိ႔ကာ ေလ့က်င့္မႈမ်ားကုိ အပတ္တကုတ္ နာယူ ေလ့က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး ပန္းၿခံအတြင္းမွာ ယာယီဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စစ္ေရးျပပြဲ စီမံခန္႔ခြဲေရးရံုးမွာဘဲ အိပ္ စားကာ စစ္မိန္႔သံနဲ႔ အမိန္႔စဥ္လႈပ္ရွားမႈကို နည္းျပ ဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ ဆရာႀကီးမ်ားထံမွ ႀကိဳးစား ခံယူ ေလ့က်င့္ေန ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးကိုလည္း နည္းျပအဖြဲ႔က လာေရာက္ေလ့က်င့္ရန္ ေခၚေပမဲ့ သူသိတယ္၊ တတ္တယ္၊ ေလ့က်င့္စရာ မလိုဘူးဟု ဆုိကာ တခါမွ လာၿပီး မေလ့က်င့္ခဲ့ပါ။ ဒါကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖက မေက်နပ္လို႔ စစ္ေရးျပ ဆပ္ေကာ္မတီဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္း (ရန္ကုန္တုိင္း ဒုတိုင္းမွဴး) ကို သတင္းပုိ႔ တိုင္ၾကား ခဲ့ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ သတိျပဳမိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးနဲ႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖတုိ႔ရဲ ႔ ဆက္ဆံေရးဟာ အဆင္မေျပဘဲ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အျမင္မၾကည္ၾကတာ သတိျပဳမိခဲ့ပါတယ္။

စစ္ေရးျပမွဴးႀကီး ဗုိလ္မွဴးႀကီး စိန္ေအာင္ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀န္ႀကီး၊ ကြယ္လြန္) ဟာ စစ္ေရးျပ၊ အမိန္႔ေပးမႈ အစီအစဥ္မ်ားကို အခ်ိန္ယူ ေလ့က်င့္မႈမွာ စိတ္မ၀င္စားေသာ္လည္း စစ္ေၾကာင္းမ်ား တည္းခိုရာ စခန္းအသီးသီး ကိုေတာ့ ေန႔စဥ္လိုလို သြားေရာက္စစ္ေဆးမႈမွာ အေလးထား စိတ္၀င္စားမႈ ရွိပါတယ္။ စစ္ေၾကာင္းမွဴးေတြရဲ ႔ ဧည့္ခံေကြ်းေမြးမႈမ်ားကုိ အငမ္းမတတ္ စားၿပီး ေနထုိင္မႈ၊ စည္းကမ္း၊ သန္႔ရွင္းမႈ မေကာင္းတာေတြ႔ရင္ ေဟာက္ေတာ့ တာပါဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္က သူနဲ႔ အတူ အၿမဲလိုက္ရသူမို႔ ဒီီျမင္ကြင္းမ်ိဳးကုိ အၿမဲျမင္ေနရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားဟာ ေဟာက္တာ ဟိန္းတာကို မၾကည္ၾကပါ။ အမွန္အတုိင္း ေရးျပရလွ်င္ ၾကည္းတပ္က စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားက မေျပာၾကေပမဲ့ ေရတပ္၊ ေလတပ္က စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားက မခံႏိုင္ၾကတဲ့အေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ရင္ဖြင့္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဒီစစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားနဲ႔ စစ္ေရးျပမွဴးတို႔အၾကားမွာ အေတာ့ကုိ အေနရ အထုိုင္ရ ခက္ခဲလာခဲ့ရပါတယ္။

စစ္ေရးျပ အစမ္း ေလ့က်င့္တဲ့ တစ္ရက္မွာ ဘင္ခရာအဖြဲ႔က ထံုးစံအတုိင္း တမိနစ္လွ်င္ ေျခလွမ္း ၁၂၀ ႏႈန္းနဲ႔ တီးမႈတ္ခ်ီတက္ရာမွာ သူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာ စည္းခ်က္မညီလို႔ ျပႆနာ ျဖစ္ၿပီး စစ္တီး၀ိုင္းအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေလတပ္မွ အရာခံ ဗုိလ္ေအာင္ျမင့္နဲ႔ အခ်ီအခ် ျငင္းခံုကာ သူ႔ေျခလွမ္းကို ၾကည့္ၿပီး တီးမႈတ္ဖုိ႔ ဖိအားေပး ေဟာက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မေနသာေတာ့ဘဲ ၀င္ၿပီး ေျပာမိခဲ့ပါတယ္။ အစဥ္အလာ ထံုးထမ္းအရ ဘင္ခ်က္ကိုသာ မိမိရရ နင္းရန္ လိုပါတယ္။ ဘင္တီးခ်က္ကိုသာ လိုက္ၿပီး ဟန္ခ်က္ညီညီ လွမ္းရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဘင္မွာ တာ၀န္မရွိဘူး။ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာကုိ သူက လက္မခံဘူး။ သူက စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးမို႔ သူ႔အမိန္႔အတုိင္း လုပ္ရမယ္လို႔ ေဟာက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီျပႆနာကုိ စစ္ေရးျပ အတြင္းေရးမွဴး ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖကို သတင္းပုိ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီမွာတင္ သူနဲ႔ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး တင္ေဖတုိ႔ စကားမ်ားၾကေတာ့တာပါဘဲ။ အေတာ္ေလးကုိ ျပႆနာ တက္ခဲ့ရပါတယ္။ ခ်ီတက္စဥ္မွာလည္း ကြ်န္ေတာ္က ခ်ီတက္ရာ လမ္းေၾကာင္းတည့္မတ္ေစရန္ သူ႔ေနာက္မွ အသံတုိးတုိးနဲ႔ ဘယ္ညာကို ထိန္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို သူက မႀကိဳက္ပါ။ မႀကိဳက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူးေပါ့။ သူ႔ဟာသူ ထင္သလို သြားေစခဲ့ပါေတာ့တယ္။ တခါတခါ သူနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တပ္ဦးဟာ အလွမ္းမ်ားစြာ ကြာေ၀းသြားတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခါက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေဟာက္ ျပန္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ရြဲ ႔ၿပီး တမင္ကုိ မေျပာဘဲ လႊတ္ထားလို္က္မိတာေပ့ါဗ်ာ။

အစမ္းေလ့က်င့္မႈေတြမွာ ျပႆနာေပၚျပီး မွားေတာ့ စစ္ေရးျပဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္းက သူနဲ႔ တစ္ပတ္စဥ္တည္း ဆင္းဆုိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေျပာ ေျပာေတာ့တာကုိ သူက မၾကည္ဘူး။ ၀တ္စံုျပည့္ ေနာက္ဆံုး ေလ့က်င့္ပြဲမွာ ဒုခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးကုိေရာ စစ္ဦးစီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ဦးနဲ႔ ရန္ကုန္တုိင္းမွဴးတုိ႔ အပါအ၀င္ ဦးစီးအဖြဲ႔၀င္မ်ားစံုညီစြာ လာေရာက္ၾကည့္ရႈခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္မိန္႔စဥ္ မွားယြင္းမႈမ်ား ရွိခဲ့သလို တပ္စစ္ေဆး မႈအပုိင္းမွာ ပါစင္ေအာင္ ပံုပ်က္ကာ မွားေတာ့တာကုိ လူႀကီးေတြက မေက်မနပ္ျဖစ္ကုန္ၾကလို႔ ျပႆနာေပၚၿပီး မူလပံုစံ အတုိင္း မရွိမႈအေပၚ ျပစ္တင္မႈခံရပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီးခင္ေမာင္၀င္းနဲ႔ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖတုိ႔က ညိႇႏႈိင္းစည္းေ၀းပြဲမွာ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးကုိ ၀ိုင္း၀န္းအျပစ္ဖို႔ၾကလို႔ စစ္ေရးျပမွဴးလည္း ရွက္ရမ္း ရမ္းေတာ့ပါဘဲ။

လူႀကီးခ်င္း မေက်မနပ္ ျပႆနာတက္ၾကတာပါဗ်ာ။ လူႀကီးခ်င္းက်ေတာ့ မေျပာဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ကုိမဲၿပီး အရြဲ႔ တုိက္မႈ အပါအ၀င္ နင္ပဲ ငဆ ေဟာက္ေတာ့တာေလ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း မခံဘူး။ မွန္တဲ့အတိုင္း ျပန္ပတ္ ခဲ့တာေပ့ါ။ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို “ကိုေအးျမင့္ ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္ေနတာ ၾကာၿပီ၊ ခင္ေမာင္၀င္းကိုက်ေတာ့ ဒုတုိင္းမွဴးလို႔ ေခၚတယ္၊ က်ဳပ္ကုိ က်ေတာ့ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီးလို႔ ေျပာဆုိဆက္ဆံတယ္။ က်ဳပ္လည္း နမခရဲ ႔ ဒုတိုင္းမွဴး” လို႔ ေျပာလာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ဗုိလ္မွဴးႀကီးကုိ ဒုတိုင္းမွဴးလို႔ မသိဘူး။ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီး အေနနဲ႔သာ သိလို႔ေခၚတာပဲ၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီးခင္ေမာင္၀င္းကိုေတာ့ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔ ေခၚတာေပ့ါ။ ဒါ အျပစ္လားလို႔ ျပန္ပက္လိုက္မိပါတယ္။ “ခင္ဗ်ား က်ဳပ္တုိင္း တပ္မ ကြပ္ကဲမႈေရာက္ရင္ ေတြ႔မယ္၊ သတိထား၊ လူပါးမ၀နဲ႔” တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း “ခင္ဗ်ား ကြပ္ကဲမႈေအာက္ေရာက္ရင္ ေရာက္တဲ့ေန႔ဘဲ က်ဳပ္တပ္ကထြက္မယ္၊ က်ဳပ္ မမွန္တာ ဘာမွ မလုပ္ဘူး၊ မဟုတ္ရင္လည္း ဘယ္သူမွ မခံဘူး” လို႔ ျပန္ပက္မိခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေန႔ကစၿပီး သူနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ စစ္ေရးျပပြဲ ၿပီးသည္အထိ အဆင္မေျပၾကေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးဟာ တင္းမာခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က လူငယ္ဆုိေတာ့ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကုိ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္း၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေနဒြန္း၊ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖတုိ႔ကို တရားနည္းလမ္းတက် တိုင္တန္းအသိေပးထားခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္ စစ္ေရးျပပြဲႀကီးမွာ ဗုိလ္စိန္ေအာင္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ထိပ္တုိက္ေတြ႔တဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ တပ္မေတာ္မွာ ဟုိးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အျပင္ ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀ ျဖစ္စဥ္ရဲ ႔ ေနာက္ဆံုး အေနအထားအထိ ရိုက္ခတ္ခံစားခဲ့ရတာမို႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးျပေနရတာပါ။ တကယ္ေတာ့လည္း ဒီျဖစ္စဥ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သာ ထိပ္တုိက္ေတြ႔မႈ မဟုတ္ဘဲ စစ္ေရးျပပြဲႀကီးရဲ ႔ အစိတ္အပိုင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါ သူဟာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ ဒီ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ပင္ သူဟာ အစဥ္အလာ ပ်က္ကာ တပ္မမွဴးရာထူးနဲ႔ လြဲခဲ့ရတာဟာလည္း တပ္မေတာ္ရဲ ႔ သမုိင္း တစ္ိတ္တပိုင္းလို႔ ဆုိႏိုင္ပါတယ္။ အဓိက ခုိးလိုးခုလု မေက်မလည္ ျဖစ္တာ ဗုိလ္သင္တန္းေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖ၊ ရန္ကုန္တုိင္း ဒုတုိင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္း၊ သူနဲ႔ ဗုိလ္သင္တန္း တပတ္စဥ္တည္း ေရာင္းရင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေလးလပတ္ စစ္ဆင္ေရး စည္းေ၀းပြဲတက္ေနေသာ တခ်ိဳ ႔ တုိင္းမွဴးမ်ားနဲ႔ပါ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ခဲ့တာ သတိျပဳမိပါတယ္။

ဒုတုိင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဒု ဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖတုိ႔ဟာ စစ္ေရးျပ ဆပ္ေကာ္မတီရဲ ႔ ဥကၠ႒နဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္စိန္ေအာင္က စစ္ေရးျပပြဲ အခင္းအက်င္း၊ လႈပ္ရွားမႈ အစီအစဥ္၊ အစဥ္အလာ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း တခ်ိဳ ႔ကုိ စစ္ေရးျပမွဴး ရဲ ႔လုပ္ပို္္င္ခြင့္ထက္ေက်ာ္လြန္ကာ သူ႔ သေဘာဆႏၵအရ ျပင္ဆင္ကာ ျပဳလုပ္ခဲ့မႈအေပၚ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကုိ ညိႇႏႈိင္းစည္းေ၀းပြဲမ်ားတြင္ တရား၀င္ ေထာက္ျပကာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္တာကို သူက ဆတ္ဆတ္ခါနာတာကို ေတ႔ြရပါတယ္။ စံျပဳလို႔ ျပရလွ်င္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က တပ္စစ္ေဆးမႈ ျပဳတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ သမားရုိးက် အစီအစဥ္အရဆုိပါက ေရွ ႔ဆံုးကုိယ္ရံေတာ္ ႏွစ္ဦးက ဦးေဆာင္မႈ ျပဳရပါတယ္။ ေနာက္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က အလယ္၊ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္စစ္ေၾကာင္းမွဴး၊ ညာ စစ္ေရးျပမွဴးတုိ႔ လိုက္ရပါတယ္။ ပံုစံအရဆုိလွ်င္ ၾကယ္ငါးပြင့္ အေႏွးေလွ်ာက္နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈ သေဘာပါ။ ဒါဟာ သမုိင္းစဥ္ တေလွ်ာက္ ပံုစံခ် သတ္မွတ္မႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

သမားရုိးက် သတ္မွတ္ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္ကို စစ္ေရးျပမွဴး ဗုိလ္စိန္ေအာင္က သူ႔ သေဘာနဲ႔ သူ ျပင္ဆင္ကာ ပံုစံ တမ်ိဳး ထြင္လိုက္ပါတယ္။ ေရွ ႔ဆံုး ကုိယ္ရံေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ေနာက္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ေနာက္တစ္တန္းတည္းမွာ စစ္ေရးျပမွဴး၊ စစ္ေၾကာင္းမွဴးတုိ႔က တစ္ေယာက္တန္း ပံုစံကုိ ျပင္ခဲ့ပါတယ္။ ပံုစံအရဆုိလွ်င္ T ပံုသ႑ာန္ ေပၚေနပါတယ္။ ဒါကို ဒုခ်ဳပ္နဲ႔ ဦးစီးအဖဲြ႔၀င္မ်ား လာၾကည့္တဲ့ ၀တ္စံုျပည့္ အစမ္းေလ့က်င့္ပြဲမွာ ဗုိလ္စိန္ေအာင္က ျပင္ခဲ့တာေလ။ ဒုခ်ဳပ္က ဒါကို ျမင္သြားၿပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ကာ ဦးစီးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ Col:GS ဗုိလ္မွဴးႀကီး တင္ဦး (တုတ္တုိ) ကုိ ျပန္လည္ စီစစ္ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးခဲ့တာ ၾကားရပါတယ္။ စစ္ေရးျပပြဲ အစမ္းေလ့က်င့္မႈ ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး တင္ဦးနဲ႔ ဦးစီး အဖြဲ႔၀င္မ်ားဟာ ညိႇႏႈိင္းစည္းေ၀းပြဲကို ကုိယ္တုိင္တက္ခါ ဒီ ျပႆနာကုိ အေရးယူ စီစစ္ေဖာ္ထုတ္ၾကေတာ့တာပါဘဲ။ ဒီအခါမွာ စစ္ေရးျပဆပ္ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ခင္ေမာင္၀င္းက သူတု႔ိ အေနနဲ႔ ဒီျပင္ဆင္မႈကို ခြင့္မျပဳခဲ့ပါေၾကာင္းနဲ႔ “ဘယ္ေကာင္က ဘာေၾကာင့္ ျပင္လိုက္ေၾကာင္း မသိဘူး” လို႔ ခ်က္က်က် ထၿပီး တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္ေရးျပမွဴးႀကီး ဗုိလ္စိန္ေအာင္က “သူျပင္လိုက္တာပါလို႔” ၀န္ခံလိုက္ပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး တင္ဦးက ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ဟာ က်ဳပ္ေတာင္ ျပင္လို႔ မရဘူး။ ဒါဟာ အစဥ္အလာ တရပ္ျဖစ္တယ္ လို႔ေျပာျပီး ျပင္ဆင္မႈ အတြက္ ထုေခ်လႊာ တင္ခိုင္းေတာ့တာပါဘဲ။ တရားခံဘ၀ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ စစ္ေရးျပမွဴးဟာ မ်က္ႏွာႀကီး နီကာ ထုေခ်ရရွာပါေတာ့တယ္။ စစ္ေၾကာင္းမွဴးတဦးျဖစ္တဲ့ ေလတပ္ တပ္မွဴးႀကီး ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ျမင့္ (ထား၀ယ္ ေကာင္စီ ဥကၠ႒ျဖစ္သြားသူ) ဟာ အရပ္ႀကီး ရွည္ၿပီး အေႏွးေလွ်ာက္ရာမွာ ေျခလွမ္းကုိ ပံုစံက် ညီညီညာညာ မလွမ္းႏိုင္လို႔ ၾကည့္ရဆုိးလွေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေနာက္ကေန သူ႔လို ညီညီညာညာ စည္းခ်က္က်က် လွမ္းေစလို၍ ျပင္ခဲ့ရပါတယ္လို႔ ထုေခ်တင္ျပပါတယ္။

ဒါကို အကြက္ရသြားတဲ့ ဒု ဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရတင္ေဖက ထၿပီး စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ားဟာ စစ္သက္ ၃၀ ေအာက္ တစ္ေယာက္မွ မပါေၾကာင္း၊ ဘယ္ညာေျခလွမ္း ညီညီ မေလွ်ာက္ႏိုင္လွ်င္ ေျခေထာက္ေတြကုိ ဓားနဲ႔ ခုတ္ျဖတ္ပစ္ရပါမယ္။ သမားရုိးက် စစ္ေရးျပ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို ျပင္တာ စစ္ေရးျပမွဴးမွာသာ လံုး၀ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ေကာေတာ့တာပါဘဲဗ်ာ။ လူႀကီးေတြကလည္း ၀ိုင္းၿပီး စစ္ေရးျပမွဴးကုိသာ ျပစ္တင္ၾကတာ ေတ႔ြရပါတယ္။ စစ္ေရးျပမွဴး ဗုိလ္စိန္ေအာင္ ဟက္တက္ႀကီး ကြဲေတာ့တာေပ့ါ။ သူမွားပါေၾကာင္း လူဗုိလ္ပံု အလယ္မွာ ေစာက္ရွက္ကြဲစြာ ၀န္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အစည္းအေ၀း ပြဲအၿပီးမွာ ရွက္ရမ္းရမ္းလာလို႔ ဟုိလူႀကီးမ်ားကို မႏုိင္ဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မဲေတာ့တာပါဘဲ။ ဒါဟာ တပ္ထဲက စက္ဆုပ္ရြံ႔ရွာစရာေကာင္းတဲ့ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္းဆဲ လုပ္နည္းကားတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လူငယ္က ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ ႔ရံြ႔နဲ႔ ေဟာက္သမွ် ၿငိမ္ခံတတ္ ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မွန္တာဆုိရင္ ၿငိမ္ခံတဲ့ အက်င့္ မရွိဘူးေလ။ ျပန္ပက္လိုက္ေတာ့ သူအခံရခက္ၿပီး ဟုိမွာ စခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းဟာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အဆံုးသတ္ ထိပ္တုိက္တုိးခဲ့ရေတာ့တာပါဘဲ။