စည္းလံုးျခင္းရဲ ့အင္အား: အတြင္းသတ္၊ အျပင္သတ္ အပိုင္း(၂)

စာဖတ္သူမ်ားခင္ဗ်ား -

ဒီေန႔ေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္အရာရွိေဟာင္းတစ္ဦးရဲ့ စစ္ဆင္ေရးထြက္ခါနီး အေတြ႔အၾကံဳ ေတြ၊ တပ္မွာ အေတ႔ြအႀကံဳ ရင့္က်က္ေနတဲ့ ဆရာႀကီးမ်ားနဲ႔ စစ္ဗုိလ္ေပါက္စမ်ား သဟဇာတ မျဖစ္ပံုေတြ တပ္ရင္းမွဴးရဲ့ စာအုပ္ႀကီးအတုိင္း မိန္႔ခြန္းေျခြပံုေတြကို စစ္ဗုိလ္ေပါက္စတုိ႔က အထင္ႀကီး ေလဟန္နဲ႔ တပ္အခ်င္းခ်င္း အဆင့္အတန္း ကြာျခားေနပံုေတြကို တင္ျပသြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားခဲ့ဖူးေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အေၾကာင္း အပိုင္း(၂)

ေဆာင္းပါးရွင္ - စစ္မင္းႏိုင္ (ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္အရာရွိတစ္ဦး)

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း တပ္ခဲြမွဴးအသစ္စက္စက္ကေလးတို႔ ထုံးစံအတိုင္း တက္ၾကြၿပီး ေန႕ဘက္မွာ မိမိတပ္ခဲြကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကား ျပင္ဆင္စရာမ်ားကို အသားကုန္ လုပ္ေဆာင္လို႕ေနပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ တပ္ခဲြက အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီ ျဖစ္ၾကတဲဲ့ ဆရာႀကီး ၅ ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႕ကေတာ့ အသက္၄၆ ႏွစ္ကေန ၅၃ ႏွစ္ၾကားေပါ့ဗ်ာ။ တပ္ခဲြဒုအရာခံဗိုလ္ေက်ာ္တင့္၊ တပ္ခဲြတပ္ၾကပ္ႀကီး ေအာင္ေမာင္း၊ တပ္ၾကပ္ႀကီး စံပြင့္၊ တပ္ၾကပ္ၿပီး လွသိန္းနဲ႕ တပ္ၾကပ္ ေအာင္ဒင္တို႕ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္လို ဒုဗိုလ္ေပါက္စ ေလး ရဲ႕ အထင္နဲ႕ ရမ္းသမ္းစီစဥ္ၫႊန္ၾကားေနတာကို သူတို႕လို အေတြ႕အႀကဳံရင့္က်က္ေနသူ စစ္အိုႀကီးေတြ ကေတာ့ ၿပဳံးစိစိနဲ႕ေပါ့။ တကယ္ဆို သူတို႕က ကၽြန္ေတာ့္အေဖေလာက္ေတြပါ။ ျဖစ္သင့္တာက သူတို႕က ဗိုလ္ႀကီး ဒီလိုမစီစဥ္သင့္ဘူး။ ဒီလိုစီစဥ္ရင္ ပိုၿပီး အဆင္ေျပမယ္။ ပိုၿပီးေကာင္းမြန္ထိေရာက္မယ္လို႕ ေျပာသင့္ပါတယ္။ သူတို႕မေျပာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကလည္း သူတို႕မွာ အေျဖအဆင္သင့္ရွိၿပီးသားပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေရွ႕အစဥ္အဆက္က ဗိုလ္ေပါက္စေတြကို သူတို႕ေစတနာေရွ႕ထားၿပီး ေျပာျပခဲ့ဘူး ေၾကာင္း ေနာင္မွ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန္းကဆို ထိုဗိုလ္ေပါက္စေတြက ဘာျပန္ေျပာလဲဆို ေတာ့ ခင္ဗ်ားက Commander ေခါင္းေဆာင္လား က်ဳပ္က Commander ေခါင္းေဆာင္လား။ စစ္တပ္မွာ အသက္နဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တာလား အဆင့္ ရာထူးနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တာလားဆိုၿပီး နင္ပဲငါဆ အေျပာေတြခံခဲ့ရလို႕ အသားေတြ ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ မ်က္ရည္ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ခဲ့ၾကရတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ရွိ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ အဆင့္ဆင့္ေသာ အာဏာတစ္မတ္ဖိုးရွိသူကလည္း တစ္မတ္ဖိုးေလာက္၊ တစ္က်ပ္ဖိုးရွိသူက လည္းတစ္က်ပ္ဖိုးေလာက္ ပုတ္သင္ၫိဳလည္ပင္းမွာ ေငြစ ဆဲြေပးသလို စိတ္ႀကီးေတြ ၀င္ကာ ထင္ရာႀကဲတတ္ၾကတာလည္း အစဥ္အလာတစ္ခုလို ဥပေဒသတစ္ခုလို ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ တစ္နည္း ေျပာရလွ်င္ အ႐ိုးစဲြ ေနၿပီေပါ့ဗ်ာ။

ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ တတ္သမွ် မွတ္သမွ် စစ္ပညာေလးေတြနဲ႕ စီစဥ္ထားမႈေတြကို တပ္ရင္းမွဴးျပဳလုပ္တဲ့ ညဘက္အစည္းအေ၀းမွာ တင္ျပေတာ့ တပ္ရင္းမွဴးက ေဟ့ေကာင္ မင္းလုပ္သင့္ တာ လုပ္ရမွာေတြကို ငါၿခဳံငုံၿပီးလမ္းၫႊ႔န္ထားၿပီးသား။ အပိုေတြမေျပာနဲ႕ ငါ့မွာအခ်ိန္မရွိဘူး။ စစ္ေခါင္း ေဆာင္ဆိုတာ အခ်ိန္ကို ေရႊထက္တန္ဘိုးထားတတ္ရတယ္။ စစ္ဆင္ေရးတစ္ခုမွာ စစ္ေရးအျမင္၊ စည္း႐ုံး ေရးအျမင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအျမင္ေတြနဲ႕ သုံးသပ္ဆုံးျဖတ္လုပ္ေဆာင္တတ္ရင္ ငါတို႕စစ္ဆင္ေရးမွာ မလဲြဧကန္ မုခ်ေအာင္ျမင္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေျခခံသေဘာတရားေတြကို မင္းတို႕လိုအရာရွိငယ္ေတြ တစ္ေသြမ သိမ္း ဦးလည္မသုန္လိုက္နာၾကဖို ့လိုအပ္ေၾကာင္းစသျဖင့္ၫႊန္ၾကားမႈေတြကို ရွည္လ်ားစြာ မိန္႕မွာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ကို ေရႊထက္တန္းဘိုးထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴးႀကီးကို ထိုအခ်ိန္ထိုအခါက ရင္မွာေလးစားလိုက္ တာျဖင့္ ဆို႕တက္ေနေအာင္ပါပဲ။ အထင္လည္းႀကီး ၊ေလးစားမႈကလည္း အထြဋ္အထိပ္ မွာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ငါျဖင့္ ဒီလို ေခါင္းေဆာင္ေအာက္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတာ ကံေကာင္းတယ္။ ငါတို႕တိုင္းျပည္မွာ ဒီလိုေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲသာဆိုလွ်င္ ငါတို႕တိုင္းျပည္ဟာ မၾကာခင္ တစ္ျခားႏိုင္ငံမ်ားနည္းတူ စစ္အင္အားေရာ အျခားေသာႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြပါ ထိပ္ပိုင္းေနရာကို ေရာက္ရွိလာ ေတာ့မွာ အေသအခ်ာပဲလို႕ ပီတိစိတ္အျပည့္နဲ႕ ေတြးေတာထင္ျမင္ခဲ့ရဘူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာ တပ္ရင္းမွဴး ကိုယ္တိုင္က လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းဖို႔ တာ၀န္ ပ်က္ကြက္တာေတြ ကိုေတြ႔ရေတာ့ အဲဒီပီတိ စိတ္ေတြသဲထဲ ေရသြန္ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕တပ္မ (၃၃)ဟာ ေက်ာက္ႀကီးေဒသသို႕ စစ္ဆင္ေရးခရီးၾကမ္း ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႕နဲ႕ တာ၀န္လဲလွယ္ဖို႕ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ တပ္မကေတာ့ အမွတ္(၁) စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ ပါ။ စကားႀကဳံလို႕ ေျပာလိုက္ရဦးမယ္။ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ပဲခူးတိုင္း၊ တနသၤာရီတိုင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေတြမွာ ဆန္႕က်င္ဘက္အဖဲြ႕အစည္း အင္အားေကာင္းတာမို႔ ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္က ဒီလုိ သတ္မွတ္ထားတဲ့ နယ္ေျမေတြမွာ တစ္နည္းအားျဖင့္ စစ္ေရးအရ ႀကမ္းတမ္းတဲ့ ေဒသေတြဆိုရင္ တပ္မ တပ္ေတြနဲ႕ စကခတပ္ေတြသာ စစ္ဆင္ေရး၀င္ရ ေလ့ရွိပါတယ္။ တိုင္းတပ္တို႕ ဒကစ တပ္တို႕ကေတာ့ ဆက္ေၾကးေကာက္ ၿမိဳ႕ရြာေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥေတြမွာ လူတြင္က်ယ္လုပ္ ေခါင္းပုံျဖတ္ၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။ တပ္မတို႕ စကခတို႕က စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြကေတာ့ျဖင့္ မိုးထဲေရထဲမွာ ငါးပိ နပ္မမွန္ ဆား နပ္မမွန္နဲ႕ ဆီဆိုတာ ပ်စ္ခဲၽြခၽြဲအရည္လားလို႕ ေမးရေလာက္ေအာင္ နားမလည္ခဲ့တဲ့ သူေတြပါ။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ လူ ့ျပည္က ၿပိတၱာအႀကီးစားေတြ လို႕ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ တပ္ခ်င္း တူတာေတာင္ ေနထုိင္စားေသာက္မႈ အဆင့္အတန္း ကြာျခားမႈကို စတင္သိျမင္ လာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ တပ္ခ်င္းလဲၾကေတာ့ ျပန္မယ့္သူေတြကလည္း ေပ်ာ္တစ္ၿပဳံးၿပဳံး ျဖစ္သလို က်န္ခဲ့ရမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တပ္ အသစ္ေတြကလည္း ဘယ္ေနရာက မိုင္းကြင္း ဘယ္ေနရာကေတာ့ ၿခဳံခိုတိုက္ခိုက္ေလ့ရွိတဲ့ေနရာ ရန္သူရဲ့ ဓေလ့စရုိက္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္သိလိုရာ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေမးျမန္းၾကရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အရာရွိဘ၀ စစ္ဆင္ေရး နိဒါန္းကို ကန္႕လန္႕ကာဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ တပ္ခဲြ (၄) က ပထမဆုံး ေဘာဆဲခို အလြန္ အ႐ိုးေတာင္မွာ စခန္းခ်ရပါတယ္။