ျပည္သူလူထုႏွင့္ တပ္မေတာ္သား အားလံုးအတြက္ အလြန္လိုအပ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ - အပိုင္း(၅)

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တပ္မေတာ္ - အပုိင္း(၅)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္

ဒီအပတ္မွာေတာ့ ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား အေၾကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီ ရရွိတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ တပ္မေတာ္သားမ်ား အက်ိဳးခံစားခြင့္ အျပည့္အ၀ ရရွိပံု၊ ယေန႔ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဒီမိုကေရစီ ေပးလုိက္ရင္ဘဲ တပ္မေတာ္ဟာ ႏွိပ္ကြပ္ခံရၿပီး အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရံႈးသြားမဲ့သေဘာ မိႈင္းတုိက္ ၀ါဒ ျဖန္႔ထားတာဟာ မမွန္ကန္ဘဲ လက္ေတ႔ြ ႏုိင္ငံတကာ နယ္ပယ္မွာ နစ္နာခြင့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ားအား ဥပေဒ ေၾကာင္းအရ အကာအကြယ္ ျဖည့္ဆည္းထားတာ ရွိေၾကာင္း ေထာက္ျပထားပံု၊ ယေန႔ စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္မွာ တကယ္တမ္း အကာအကြယ္ မရတဲ့ အျပင္ တပ္မေတာ္ မိသားစုမ်ား ရင္ဆုိင္ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ ရယကဆိုတဲ့ အနိမ့္ဆံုး အဖြဲ႔အစည္းအဆင့္က ၿခိ္မ္းေျခာက္တာေတာင္ ခံေနၾကရပံု၊ ဒီမုိကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ မိဘျပည္သူေတြကို တပ္မေတာ္က ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးသင့္ပံု၊ မိဘ ျပည္သူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းျခင္းဟာ မိမိကုိုယ္ကို အာဏာရွင္ စနစ္ဆုိး ေအာက္၌ ဆုိးက်ိဳး ဆက္လက္ ခံစားေနရန္ ျပဳလုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ပံုေတြကုိ ထိထိမိမိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း တင္ျပထားပါတယ္။ အခုလို ေပးပို႔လာတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ဗိုလ္မွဴး ေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္အား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္မွ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ဒီမုိကေရစီ က်င့္သံုးေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စစ္တပ္အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုအားလံုး ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပါ ဥပေဒ၊ စည္းကမ္းမ်ားကို တိက်စြာ လိုက္နာ က်င့္သံုးၾကရသလို မိမိ အက်ိဳးခံစားခြင့္ ရွိလွ်င္လည္း ေၾကာက္စရာမလို ေတာင္းႏိုင္ စံစားႏုိင္သည္။ လြတ္လပ္စြာ တင္ျပေျပာဆိုႏုိင္သည္။ ဥပေဒ အက်ိဳးခံစားခြင့္ အျပည့္အ၀ ရွိသည္။ ကုလသမဂၢမွာ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံမ်ားမွ ေစလႊတ္ေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ားမွာ အက်ိဳးခံစားခြင့္၊ နစ္နာခြင့္မ်ား ျပည္တြင္းမွာ ထမ္းေဆာင္သည္ထက္ ပုိမိုအခြင့္အေရး ေပးၾကသည္။ သူရဲေကာင္းမ်ား သဖြယ္ ႀကိဳဆုိၾကသည္။ ျပည္တြင္းမွာ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္လည္း တာ၀န္ ေက်ႏုိင္ေစရန္ မပူမပင္ မေၾကာင့္မက် သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ စီစဥ္ေပးသည္။ သတ္မွတ္ စစ္မႈထမ္းခ်ိန္ အရြယ္ေရာက္သူမ်ား ျငင္းဆုိခဲ့ပါကလည္း မုိဟာမက္ အလီ ကဲ့သုိ႔ တိက်စြာ အျပစ္ေပး ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ႔ေတာင္ဘက္ မိုင္ ၆၇၄ အကြာမွာ ရွိတဲ့ Yala ျပည္နယ္ရွိ ေဆးရံုမွာ တုိင္းျပည္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း ဒဏ္ရာရလို႔ တက္ေရာက္ကုသေနတဲ့ ထုိင္းစစ္သားအား ထုိင္းအိမ္ေရွ ႔မင္းသား Thai Crown Prince Maha Vajiralongkorn ကုိယ္တုိင္ လိုအပ္သည္မ်ား ေထာက္ပံ့ခ်ီးျမႇင့္ေနပံု

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတြင္ စစ္မႈထမ္းမ်ားသည္ (စစ္ေရးစစ္ရာ ကိစၥမွ လြဲ၍) မိမိ၏ အခြင့္အေရးအတြက္ မိမိပြင့္လင္းစြာ တင္ျပအေရးဆိုႏိုင္သည္။ မတရားမႈမ်ား မခံစားရ။ စစ္ေရးစစ္ရာ မဟုတ္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ ခ်ယ္လွယ္ျခင္း မခံၾကရ။ မိမိ ယူနီေဖာင္းခြ်တ္၍ ျပင္ပေရာက္လွ်င္လည္း ထုိဒီမုိကေရစီ အရသာကို ျပည္သူလူထု တစ္ဦး အေနႏွင့္ ရရွိခံစားႏုိင္သည္။ နယ္ဘက္ အာဏာရွင္မ်ား၊ စစ္ဘက္အာဏာရွင္မ်ား မရွိ၍ မ်က္ႏွာငယ္စရာ မလို။ (ဒီမုိကေရစီ မရွိလွ်င္ေတာ့ အရင္ဆံုး ရင္ဆိုင္ရမည္မွာ ရယက အာဏာရွင္ အငယ္စားေလးမ်ား ျဖစ္သည္ မဟုတ္လား) အရာရွိႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ဟန္႔စား၊ ေဟာက္စား ႏိုင္ေသးသည္။ စစ္တပ္ျပင္ပတြင္ ရွိေသာ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားလည္း ဒီမုိကေရစီ အရသာ ခံစားႏုိင္သည္။ ျပည္သူ႔အာဏာရွိေသာ က်င့္စဥ္ျဖစ္၍ ၄င္းတုိ႔လည္း အာဏာရွိသည္။

ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာအျပည့္အစံု ၀င္ဆင္ထားေသာ US Special Force တပ္ဖြဲ႔၀င္ တစ္ဦးအား M - 79 ေလာင္ခ်ာတြဲ၊ M -16 ေခတ္မွီ ေမာင္းျပန္ လက္နက္နဲ႔အတူ အဆင့္ျမင့္ ကိရိယာမ်ားကုိ တပ္ဆင္ထားပံု

ယခု တပ္ျပင္ပတြင္ ရွိေသာ တပ္မေတာ္သားတုိ႔၏ မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြမ်ားကို ေမးၾကည့္ပါ။ ရံုးျပင္ကႏၷားဆုိလွ်င္ မသြားရဲၾက။ မည္သူမွလည္း မသြားခ်င္။ ဟိုလူကေဟာက္ ဒီလူက ေဟာက္ အားလံုးကို ေၾကာက္ေနရ၏။ ယုတ္စြအဆံုး အေပါက္ေစာင့္ကုိပင္ ေၾကာက္ရ၏။ ဤကိစၥမွာ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွ၏။ ၀န္ထမ္းဟူသမွ် ျပည္သူလူထု၏ အခြန္အခမ်ား ရရွိခံစားၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကုိ ျပည္သူလူထုက ၄င္းတုိ႔ ကိုယ္စား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ တာ၀န္ေပး ခံၾကရသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိယ္တုိင္ ျပည္သူလူထုထဲမွ ျပည္သူပင္ ျဖစ္သည္။ မဆလေခတ္၌ပင္ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္း ေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး အဖြဲ႔ဆုိသည္ ရွိခဲ့ၿပီး ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးျပဳေသာ ၀န္ထမ္းေကာင္းမ်ား ရရွိရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။ “အာဏာရွင္ ေပါက္စေလးမ်ား ေမြးထုတ္ျခင္း မဟုတ္။” ၀န္ထမ္းဟူသည္ ျပည္သူ၏ အေစအပါး၊ ကြ်န္သဖြယ္ ျဖစ္သည္။

ျပည္သူလူထု၏ ၾသဇာအာဏာ သက္ေရာက္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ျပည့္၀ၿပီး လြတ္လပ္မႈ ရွိသည့္ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားလွ်င္ မိမိႏိုင္ငံ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အီးႏွင့္ နံ႔သာ၊ ေရႏွင့္ ဆီ ကဲ့သုိ႔ ကြာျခားလွသည္ကုိ သိျမင္ႏုိင္သည္။ အစုိးရ ၀န္ထမ္းဆုိသည္မ်ားကုိ ေတြ႔ပင္ မေတ႔ြခ်င္ေတာ့။ “ရဲ” ျမင္လွ်င္ အလိုလုိ ေၾကာက္ေနရသည္။ ရယက ကိုသာမက အရန္မီးသတ္၊ ႀကံ႔ဖြံ႔ အကုန္ေၾကာက္ေနရသည္။ ေနရာတကာ လာဘ္ေပးေနရသည္။ ဧည့္စာရင္းတိုင္ရင္ေတာင္္ ေငြေပးရျပီး ဧည့္စာရင္းစစ္ဆိုျပီး ျခင္ေထာင္လွန္တာကိုလည္း ခံေနရ၏။သူခိုးက လူဟစ္တယ္ ဆိုသလိုျဖစ္ေနသည္။ ယုတ္စြအဆံုး ျပည္သူလူထုမွာ အရံရဲဆုိေသာ ဆိုက္ကား သမားကုိပင္ ေၾကာက္ေနရသည့္ အေျခအေနဘ၀ ဆုိးကုိ ဒီကေန႔ နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရရွာၿပီ။ အေၾကာင္းကိစၥ ရွိလွ်င္ ဘယ္သူ႔တုိင္၍ ဘယ္သူ႔ အားကိုးရမလဲ မသိ။ မိမိသာလွ်င္ စစ္တပ္အားကိုးျဖင့္ တပ္ထဲ၌ ရွိ၍ ျပင္ပ အေျခအေနကို မသိျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ မိမိတပ္က ထြက္လွ်င္လည္း ႀကံဳရေပဦးမည္။ ဤသည္မွာ ျပည္သူ႔အာဏာ ရွိေသာ ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ မရွိ၍ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီအေၾကာင္း မည္သူမွ် မေျပာျပလည္း သိႏိုင္ေသာ နည္းလမ္းရွိပါသည္။ ျပည္တြင္း၌ ထုတ္ေနၾကေသာ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ ရုပ္ရွင္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားႏွင့္ မိမိိႏုိင္ငံ ပညာေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၊ လူႀကီးလူေကာင္း ဆန္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား စတာေတြကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ မိမိတို႔ ႏုိင္ငံ၏ အစစ အရာရာ ညံ့ဖ်င္းနိမ့္က်ပံုမ်ားကို တေရးေရး သိလာရေပလိမ့္မည္။